အစားထိုးချစ်သူ ဖြူကျော့ဝေ

ကျနော့်နာမည် မျိုးကိုပါ ဆောက်လုပ်ရေးကုမဏီ တစ်ခုမှာ ဖြူကျော့ဝေ၊ ကိုဇော်ဝင်းတို့နဲ့အတူ အလုပ် လုပ်ကိုင်ပါတယ် ကျနော့မှာ မိန်းမရှိပါတယ် ခုသူ့မှာ ကျနော့ရင်သွေးလေး ရှိနေပါသည်။ ဖြူကျော့ဝေဆိုတာက တော့ ကိုဇော်ဝင်းရည်းစားမဖြူရဲ့ ညီမပါ ကိုဇော်ဝင်းနဲ့မဖြူကသုံးဆယ်နီးပါးတွေပါ။ သူမအသက်က၂၅ကျော်ပြီမို့ သုံးနှစ်ပဲငယ်ပါသည်။ သူ့အမက အရမ်းအလိုလိုက်တော့ နေပုံက ခလေးဆန်ပါတယ် ကျနော် သားလေးမွေးရင်သူမယ်ဆိုပြီး ကျနော့ကို လည်း ယောက်ခမလို့ ခေါ်တတ်ပါသေးတယ်။ အသားဖြူဖြူ ပုပုတောင့်တောင့် ဘောဒီ အချိုးအစားက ရှယ်လန်း ရှယ်လန်းပါပဲ တစ်ရုံးထဲ တူတူလုပ်နေတော့ ခင်မင်ရင်းနှီးပြီး အွန်လိုင်းမှာတွေ့ရင် အာလာပ သလာပ ပြောဖြစ်ကြသည် စနောက်ဖြစ်ကြပါတယ်။အကြောင်းဖန်လာတော့ ကျနော့သူချင်း ကိုဇော်ဝင်းက သူနဲ့မဖြူ စက်စဲ ဘက် အပျော်ခရီးထွက်မှာ လိုက်ခဲ့ပါဟုခေါ်သည် ကျနော်က မိန်းမ မပေါ့မပါးနဲ့မို မလိုက်ချင်ဟုငြင်းသည် ကိုဇော်ဝင်းက မဖြူညီမ ဖြူကျော့ေ၀ ပါမှာ အတွဲညီသွားအောင် မင်းလိုက်ခဲ့ပါလို့ အထှာလေးနဲ့ အတင်းခေါ်တော့ စိတ်က တဖန်ပြန်ပါလာပြီး လိုက်မည်ဟုပြောလိုက်သည်။ ကိုဇော်ဝင်းကလည်း သူတို့အတွဲ ကြားဝင်ရှုပ်မှာဆိုးလို့ ကျနော်ကို ဖြူကျော့ကိုထိန်းဖို့ အတင်းကပ်ခေါ်နတာပါ ကျနော် သဘောပေါက်ပါတယ် ကျနော်ကလည်းထိန်းချင်နေတာဆိုတော့ အတော်ပဲပေါ့ အိမ်က မိန်းမကိုတော့ အလုပ်ကိစ ရုံးကလွတ်လို့ နယ်ဘက် သွားရမည်ဟု ဖောခဲ့ပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ လေးယောက် ခရီးစတင်ခဲ့ကြပါတယ်။ ထင်သည့်အတိုင်းပါပဲ သူမက သူတို့အတွဲ ကြားဝင်ဝင်ရှုပ်ချင်လို့လမ်းမှာသူ့ကို ချော့ရသည်။ ဟိုရောက်ရင် ကြိုက်တာဝယ်ပေးမယ်ဆိုပြီး ပြောမှမရှုပ်တော့ဘူးလို့ကတိပေးသည်။လမ်းမှာကားစီးရင်းငိုက်လာတော့ သူ့ပေါ်မှီပြီးအိပ်သည်။ အရှေ့ကအတွဲကတော့ လှည့်ကိုမကြည့်။တချိန်လုံးပူးကပ်နေသည်။သူလဲကြာတော့လက်ကညောင်းလာလို့ နည်းနည်းပြင်တော့ဖြူကျော့ဝေက ရတယ် တင်ချင်တင်လို့ပြောသည်။ သူလဲဂွင်ပဲမို့ လက်ကိုဖြူကျော့ဝေပုခုံးပေါ်တင်ထားလိုက်သည်။လမ်းက ခုန်သည်မို့လက်က ဟိုထိဒီထိတော့ထိမိသည်။ ဟိုရောက်တော့ဟိုတယ်တွင် ဟိုအတွဲကနှစ်ယောက်ခန်းတစ်ခန်း သူတို့က တစ်ယောက်ခန်းနှစ်ခန်းယူသည်။သူတို့နှစ်ယောက်က ကပ်လျက်ပင်။ဟိုအတွဲက အပေါ်ထပ်မှာ။ဖြူကျော့ဝေက စိတ်ကောက်နေလို့ လိုက်ချော့ရသေးသည်။ မဖြူကိုကောက်တာမို့ မဖြူက မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ချော့သည်။သူက မဖြူကိုမျက်ရိပ်ပြကာ အသာနေ ဘာမှမဖြစ်ဘူးဆိုပြီး သူပဲစိတ်ကောက်ပြေအောင်လုပ်ပေးလိုက်သည်။ သူ့ကိုကပ်ပြီးပြောသည်။ကျေးဇူးဆပ်ပါ့မယ်ဆိုလို့ သူရီရသေးသည်။

တစ်ယောက်ခန်းဆိုပေမယ့်ကျယ်ပါငည်။ရေချိုးခန်းအိမ်သာပါပြီးအခန်းထဲမှာ တီဗီရေခဲသေတ္တာ အစုံပါသည်မို့မဆိုလှပေ။ အခန်းထဲရောက်တော့နားနားနေနေ မေလိုက်သည်။ဖြူကျော့ဝေက သူ့ဆီဖုန်းဆက်ပြီးလျှောက်သွာချင်တယ်ပြောတော့ သူလဲဟိုဒီသွားကာ သူလိုချင်တာလေးတွေဝယ်ပေး စားချင်တာကျွေးပြီးပြန်လာသည်။ ဟိုအတွဲကတော့ ထွက်ကိုမလာ။အချိန်ရှိခိုက်လုံ့လစိုက်နေကြသည်ထင်ပါ့။ ဖုန်းဆက်ရာမကိုင်လို့အခန်းတံခါးသွားခေါက်မယ်လုပ်နေလို့မနည်းတားရသည်။ဝဋ်လည်လိမ့်မယ်ဆိုပြီး။ သူ့ကိုမျက်စောင်းထိုးသည်။ပြီးအခန်းထဲမှာ ခဏအိပ်လိုက်သည်။ညနေကျ ကမ်းခြေဆင်းကြသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်တစ်တွဲ ဟို နှစ်ယောက်က တစ်တွဲ သူတို့သွားချင်တဲ့ဖက်သွားသည်။သူလဲဘောကွင်းငှါးကာ ဖြူကျော့ဝေကို ပေးသည်။ဖြူကျော့ဝေက အသားကပ်ဘောင်းဘီအနက်ရောင်ဒူးနားလောက်ကိုဝတ်ကာ အင်္ကျီလည်ဟိုက်အနက်ရောင် တင်ပါးကျော်ကိုဝတ်ထားသည်။သူ့ကိုဓာတ်ပုံရိုက်ခိုင်းပြီးပို့စ်မျိုးစုံပေးနေသည်။ ပြီးတော့ရေထဲဆင်းဆော့ကြရာ ရေမကူးတက်လို့ကြောက်နေသည်။

သူလဲ အတင်းဆွဲခေါ်လာပြီးရေနဲ့ပက်ကာစနေသည်။တဖြည်းဖြည်းနဲ့ရဲလာကာ သူ့ကိုရေနဲ့ပြန်ပက်လိုက်ဘောကွင်းစွပ်ကာရေကူးလိုက်လုပ်နေသည်။ လှိုင်းတစ်လုံးဝင်သောင့်လိုက်ရာ သူမကြောက်လန့်ပြီး သူ့ဆီအတင်းဖက်ထားသည်။သူလပြန်ဖက်ကာ အားပေးလိုက်သည်။ပြီးတော့သူမရှက်သွားသည်။သူလဲမသိချင်ယောင်ဆောင်ကာဆက်ဆော့နေသည်။ တစ်နာရီကျော်ကျော်ရေထဲဆင်းပြီးတော့ပြန်တက်လာကာ အခန်းထဲတွင်ရေချိုပြန်ချိုးလိုက်ကြသည်။အဝတ်အစားလပြီးတော့ ညနေစာထွက်စားကြသည်။ ကိုဇော်ဝင်းက သူရှင်းပေးပြီး ညကျတို့လေးယောက်မီးပုံပွဲ လုပ်မယ်မိန်းကလေးတွေသောက်ချင်တာစားချင်တာပြောလိုဆိုတော့ ဖြူကျော့ဝေက ဂမ်းသာအားရလက်ခုပ်ထတီးလို့ ရီလိုက်ကြသည်။ ဟိုတယ် စားသောက်ဆိုင်က အကုန်စီစဉ်ပေးသည်ပြောလို့ သူတို့မှာချင်တာမှာပြီး သူက ဂစ်တာရမလားမေးတော့ ရပါသည်တဲ့။ညဖက်ကျ သူတို့ယောက်ကျားလေးနှစ်ယောက်က ဝီစကီ မိန်းကလေတွေက စပိုင်ဝိုင်သောက်ကာ အမြည်းစားကြရင်းစကားပြောလိုက် စလိုက်နဲ့ပျော်စရာ။သူက ဂစ်တာတီးပြီးသီချင်းဆိုပြတော့ အားလုံးလိုက်ဆိုကြသည်။ပြီးတော့ ကကြသည်။ ညကိုးနာရီကျော်ဆယ်နာရီလောက်ကျ မိန်းကလေးတွေကမူးလာပြီ။

ဒါကြောင့်သူတို့လု လတ်စသတ်ကာ အခန်းကိုပြန်ကြသည်။အခန်းထဲရောက်လို့ အဝတ်လဲကာ တီဗီ ကြည့်နေတုန်း ဖုန်းသံကြာတော့ ဖြူကျော့ဝေ မအိပ်ချင်သေးဘူး ပျင်းလို့လို့ပြောပြီး ကမ်းေုခလမ်းလျှောက်ချင်တယ်ဟုဂျီကျလို့မှောင်နေပြီနောက်ရက်မှပြောတော့ မရဘူး မအိပ်ချင်သေးလို့ လိုက်ပို့ဟုပြောသည်။သူလဲထွက်လာရာ သူ့အခန်းဝတွင်ရပ်ကာဖုန်းဆက်နေတဲ့ ဖြူကျော့ဝေကိုတွေ့လိုက်သည်။မျက်နှာက ပြုံးစေ့စေ့။ ညအိပ်ဝတ်စုံ ပန်းရောင်အင်္ကျီနဲ့ဆင်တူ ဘောင်းဘီဝတ်ထားသည်။သူလဲ ဖြူကျော့ဝေကိုခေါ်ကာ ဟိုနားဒီနားလမ်းလျှောက်ရင်းစကားပြောကြသည်။ ပြီးတော့ ထိုင်ခုံပေါ်တွင်ယှဉ်ထိုင်ပြီးစကားပြောနေကြသည်။သူ့ရည်းစားအကြောင်းကိုမေးတော့ သူ့ကိုရင်ဖွင့်သည်။ သူမကိုဘယ်လိုနိုင်ကြောင်း စကားနားမထောင်ကြောင်း ခုလဲကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့တွဲနေတယ်လို့သူ့သူငယ်ချင်းများကပြောလို့မေးတော့ အလုပ်အတူတူလုပ်နေတာမို့တွဲသွားတွဲလာသွားဖြစ်ပြီး သူ့ကိုမယုံကြည်ရကောင်းလားဆိုပြီးနောက်ပိုင်းဖုန်းမဆက်တော့ကြောင်း လိုင်းပေါ်တွင်ဟိုသွား ဒီသွားပုံတွေကိုတင်နေကြောင်းပြောပြသည်။ ညနက်လာတော့ လေကလဲတိုက်သည်မို့ အေးလာလို့ ဖြူကျော့ဝေက လက်ကလေးပိုက်ပြီးချမ်းနေသည်။

သူကလဲအရက်ရှိန်နဲ့ရီဝေဝေဖြစ်နေကာ စိတ်ကလဲ ကြွနေသည်မို့ ဖြူကျော့ဝေပုခုံးကိုဖက်ကာ သူ့ရင်ခွငငထဲထည့်လိုက်သည်။ဖြူကျော့ဝေကလဲအလိုက်သင့်ပါလာပြီးငြိမ်နေသည်။သူမခုနက မဖြူတို့အခန်းသွားတော့ သူတို့တွေသောင်းကျန်းနေတာ အပြင်ကတောင်ကြားရတယ်လို့ပြောသည်။ သူလဲ တို့လဲအဲ့လိုသောင်းကျန်းရအောင်လေ လို့ပြောတော့ သူ့ကို ဆိတ်ဆွဲလိုက်ပြီး ဟင်းနော်လို့ပြောရာ သူလဲ ဖြူကျော့ဝေမေးစေ့ကိုမကာ နုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်သည်။ဖြူကျော့ဝေမျက်လုံးများမှိတ်သွားပြီး သု့ကို ဖက်လိုက်သည်။ လျှာကိုပါးစပ်ထဲထည့်ကာ လျှာချင်းကလိလိုက်တော့ အသက်ရှူသံပြင်းလာသည်။အနမ်းရှည်တစ်ခုပေးပြီးတော့ အခန်းထဲသွားရအောင်ပြောပြီး ဖြူကျော့ဝေအခန်းထဲသို့ဝင်လိုက်သည်။ သူလဲအခန်းထဲရောက်တော့ ဖြူကျော့ဝေကိုနမးရင်းဖင်တွေကိုနယ်ကာ ကူတင်ပေါ်သို့ကန့်လန့်ဖြတ်လှဲချလိုက်ပြီးညဝတ်အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်ကာ ဘော်လီကိုချွတ်ပြီးနို့တွေကိုစို့လိုက်သည်။နို့လေးတွေက မထွားပေ။ အကြမ်းပန်ကန်လုံးသာသာပင်။သူလဲအားနဲ့နို့တစ်ခုလုံးကိုအားနဲ့စုပ်ပြီးနို့သီးခေါင်းကိုလျှာနဲ့ ကစားလိုက်ပြီးပေါက်တွေကိုညှစ်လိုက်ရာ ဖြူကျော့ဝေ ညည်းသံတစ်ခုထွက်လာပြီးခန္ဓာကိုယ့်မော့တက်သွားကာ သူ့ကို တင်းတင်းဖက်ထားသည်။

သူလဲ လက်တစ်ဖက်က ညဝတ်ဘောင်းဘီကိုချွတ်လိုက်ရာ ဖြူကျော့ဝေကလဲ ကာချွတ်ပေးလိုက်သည်။တစ်ကိုယ်လုံးအဝတ်မရှိတော့ပေ။ အစေ့တွေကို ကလိလိုက် အဖုတ်ထဲကိုကလိလိုက်လုပ်နေရင်းနဲ့ သူမ တစ်ချီပြီးသွားသည်ထင်သည်။အရမ်းကိုဟော့ပြီးငြိမ်သွားသည်။သူခဏနားပြီးဆက်ကလိပြန်ရာ ပြန်ပြီးစိတ်ထလာသည်။ အဖုတ်ထဲကအရည်တွေကလဲ ရွှဲနေသည်။ဒါကြောင့်သူလဲ ညဝတ်အင်္ကျီနဲ့ဘောင်းဘီကိုချွတ်ကာ အနားရှိထမိန်တထည်ယူပြီး ဖြူကျော့ဝေဖင်အောက်ကိုခင်းကာ ခြေထောက်တွေကိုမြှောက်ပြီးပေါင်ကိုကားလိုက်ရာ အဖုတ်ကဟတတလေးဖြစ်သွားသည်။အဖုတ်ဝမှာအရည်တွေနဲ့စိုနေသည်သူလဲလက်မနဲ့အစေ့ကိုချေလိုက်တော့ တွန့်သွားကာ ပေါင်ကိုပိုပြီးကားသွားသည်။ သူလဲလက်မနဲ့လက်ညှိုးနဲ့အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကိုဖြဲလိုက်ရာအတွင်းသားပန်းရောင်လေးကလုပ်ချင်စရာ။လီးကို အဖုတ်ဝမှာတေ့ပြီး ဖိထည့်လိုက်ရာ အရည်တွေရြွှနေလို့ တင်းတင်းကျပ်ကျပ်နဲ့ပင် တစ်ဝက်လောက်ဝင်သွားသည်။ဖြူကျော့ဝေ သူ့ရင်ဘတ်ကိုတွန်းထားကာ “အာ့ နာတယ် ယောက်ခမရယ် ဖြေးဖြေးအရမ်းနာတယ် ဟင့်ဟင်” သူလဲဖြေးဖြေးချင်းပြန်ထုတ်ကာ နို့တွေကိုချေပေးလိုက် အစေ့ကို ကလိလိုက်လုပ်ပေးလိုက်ပြီးပြန်ထည့်လိုက်သည်။ ဖြေးဖြေးချင်းလုပ်နေရင်းနဲ့အရည်တွေထပ်ထွက်လာလို့ ထပ်ထပ်ထည့်ရင်း အဆုံးထိဝင်သွားသည်။သူမလဲ အတွေ့အကြုံရှိသူမို့ထင်သည်။အောက်ကနေအလိုက်သင့်နေပေးသည်။ လီးကို သုံးပုံတစ်ပုံလောက်ထုတ်ကာထည့်လိုက်ထုတ်လိုက်ဆောင့်ရင်းခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုက်ရာ ခံနိုင်လာသည်မို့ သူလဲတစ်ဝငးက်ကျော်ကျော်ထုတ်ကာ ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။

“အ့အ အ အင့်အင့်” “ဇွပ် ဇွပ် ဖတ်ဖတ် ဗြွတ်ဗြွတ်” “နာသေးလား ဖြူကျော့” “မနာတော့ဘူး ဆောင့်ဆောင့်” သူလဲ အားရပါးရဆောင့်နေလိုက်သည်။ဆောင့်ချက်တွေကြာလာတော့ဖြူကျော့ အဖုတ်ထဲမှ တင်းခနဲ တင်းခနဲ့ဖြစ်ကာ သူ့လီးကို ညှစ်ညှစ်လာသည်။ သူလဲ ကျင်ခနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားကာ မီးကုန်ယမ်းကုန်ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ဖြူကျော့ဝေ အားခနဲ့ အားခနဲအော်ဟစ်ပြီး သူ့လီးကိုဆက်တိုက်ညှစ်ကာ သူ့ကို အတင်းဖက်ထားပြီး ပြီးသွားသလို သူလဲ လီးတစ်ခုလုံး ပူခနဖြစ်သွားကာ သုတ်တွေက မထိန်းနိုင်ပဲ ပြီးသွားသည်။မိန်းမနဲ့ဝေးနေတာနဲ့ သုတ်တွေကမနည်းလှပေ။နှစ်ယောက်သားဆန့်ငင်ဆန့်ငင့နဲ့ ထပ်လျှက်သား အမောဖြေနေကြသည်။ တအောင့်ကြာတော့ သူစာပွဲပေါ်က တစ်ရှူးယူကာ ဖြူကျော့ဝေကိုပေးပြီး သူလဲ ယူကာ အဖုတ်ထဲက လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ရာ ဗွက်ခနဲ သုတ်ရည်တွေက အဖုတ်ကတဆင့်ဖင်ကြားထဲသိုစီးကျသွားသဖြင့် ဖြူကျော့လဲ ကမန်းကတန်းတစ်ရှူးနဲ့သုတ်ကာ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားသည်။သူလဲ လီးကိုပြောင်နေအောင်သုတ်ပြီး အမှိုက်ခြင်းထဲထည့်ကာ အဝတ်ကိုဝတ်ပြီးကုတင်ပေါ်လှဲနေလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ဝေထွက်လာတော့ သူလဲ ဝင်ကာသေးပေါက်ပြီးလီးနဲ့လက်တွေကို ရေဆေးဆပ်ပြာတိုက်ကာသန့်ရှငးပြီးထွက်လာတော့ ဖြူကျော့ဝေအဝတ်တွေ ဝတ်ပြီးပြီ။သူလဲ အနားသွားကာ ဖြူကျော့ကို ဖက်လိုက်တော့ လူဆိုးကြီး သူ့သားနဲ့ပေးစားမယ်ပြောပြီး သူကအရင်စားတယ်ဟုပြောတော့ သူလဲ ရီနေလိုက်သည်။ရေခဲသေတ္တဖွင့်ကြည့်ရာ ဘီယာဘူးတွေတွေ့တာနဲ့ သောက်မလားမေးတော့ အင်းဆိုနဲ့ နှစ်ယောက်သား ဘီယာသောက်ပြီး ရေခဲသေတ္တထဲက ချိစ်ဗူးယူကာမြည်းကြသည်။ သူက ရည်းစားနဲ့ ဘယ်နှစ်ခါဖြစ်ဖူးလဲမေးရာ မူးနေလို့လားမသိ သုံးလေးငါးခါတော့ရှိမယ်လို့ပြောသည်။

သူ့ကိုလဲ မိန်းမတွေဘယ်လောက်လုပ်ဖူးလဲမေးတော့ မိန်းမ မရခင်က ရည်းစားတွေနဲ့လုပ်ဖူးကြောင်း မိန်းမရပြီးတော့ မလုပ်တော့ကြောင်းပြောရာ မယုံပါဘူးလို့ပြောလို့ သူကဘာနဲ့သက်သေပြရမလဲမေးရာ ရီနေသည်။ ဘီယာတစ်ဗူးကုန်တော့ သူမကတစ်ဝက်လောက်သာသောက်နိုင်သည်။နည်းနည်းတင်သလိုဖြစ်တာမို့ သူလဲ စိတ်ပြန်ထလာကာ ဖြူကျော့ကို ဖက်ပြီးနမ်းလိုက်သည်။ဖြူကျော့လဲ သူ့လို့ပင်နေမည်။ပြန်ဖက်ကာ နမ်းသည်။ သူ့လီးကို ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးသည်။သူ့စိတ်က ပိုထန်လာပြီး ဖြူကျော့အဝတ်တွေချွတ်ရာ ဖြူကျော့ကလဲ သူ့အဝတ်တွေကိုပြန်ချွတ်ပေးသည်။ သူမကို လီးစုပ်ပေးလို့ပြောတော့ စုပ်ပေးသည်။ သူမအဖုတ်က အရည်တွေနဲ့စိုနေပြန်သည်။သူလဲ ထန်ထန်နဲ့ အဖုတ်ကို ကလိုင်းပေးလိုက်သည်။နှစ်ယောက်သား ရမက်တွေတအားထန်လာကာ သူဖြူကျော့ကို ကုတင်စွန်းမှာလက်ထောက်ခိုင်ပြီး ကုန်းခိုင်းကာ နောက်ကနေ ဖင်ကိုဖြဲ အဖုတ်ထဲ ထည့်ကာ ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။မူးကလဲ မူးတော့ ရမက်တွေလဲ ကြူးနေကြသည်။ ဆောင့်လိုးသံ တအင်းအင်းအော်ညည်းသံ အဖတ်ဖတ်ရိုက်သံတွေနဲ့အခန်းထဲမှာ ပျံ့လွင့်နေသည်။သူလိုးတာနာရီဝက်လောက်ကြာတော့ ဆောင့်ချက်တွေက စက်သေနတ်ပစ်သလို မြန်လာပြီးသူပြီးသွားသည်။ဖြူကျော့ကတော့ နှစ်ချီဆက်တိုက်ပြီးရသည်လို့ပြောသည်။နှစ်ယောက်သား ဖလက်ပြကာ ရေပင်မဆေးနိုင်တော့ တစ်ရှူးနဲ့သာသုတ်ပြီး အဝတ်လဲမဝတ်နိုင်တော့ အိပ်ပျော်သွားကြသည်။

မနက်လေးနာရီကျော်တော့ အေးလာတာနဲ့သူနိုးလာပြီးကြည့်တော့ ဖြူကျော့ကသူ့ဘေးနားမှာကွေးကွေးလေးအိပ်ပျော်နေသည်။သူလဲ အဝတ်ဝတ်ကာ ဖြူကျော့ကိုစောင်ခြုံပေးပြီး အခန်းကိုအထဲမှလော့ချခဲ့ကာ သူလဲသူ့အခန်းထပြန်ကာအိပ်လိုက်သည်။မနက် ရှစ်နာရီထိုးတော့ဖုန်းလာမှနိုးသည်။ ကိုဇော်ဝင်း မနက်စာမစားဖူးလားလို့မေးတော့ သူလဲလာမယ်ဟုပြောပြီးရေအမြန်ချိုးကာ အဝတ်လဲပြီးထွက်လာခဲ့သည်။ဖြူကျော့ဝေကတော့မျက်နှာစူပုပ်နေကာ သူ့ကိုစကားမပြော။သူပြုံးပြလိုက်တော့ မျက်စောင်းထိုးသည်။ သူလဲပုခုံးတွန့်ကာဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး မှာစရာရှိတာမှာကာ ဒီနေ့အစီအစဉ်ကိုမေးတော့ အနားတဝိုက်ကိုလည်မည်လို့ပြောသည်။စားပြီးတော့ ပိုက်ဆံရှင်းကာသွားကျတော့ ဖြူကျော့ဝေက မဖြူနားမှာအတင်းကပ်ကာသွားသည်။ကိုဇော်ဝင်းခမျာမျက်နှာကြီးရှုံတွနေပြီးသူ့ကိုမေးသည်။ “ဟိုကောင်မလေးက မင်းကို စိတ်ကောက်နေတာလား။ဘာဖြစ်လို့လဲ” “သိဘူးလေ။ညကအကောင်းပဲ။ခုမှဘာဖြစ်တာလဲမသိဘူး” “ရှုပ်တယ်ကွာ မင်းဝင်လုံးပလိုက်ကြာလို့။ လိုအပ်နေတာကို ဝစ်စာပေါက်လေးထည့်လိုက်ရင် အဆင်ပြေသွားလိမ့်မယ် ဟားဟားဟား”သူလဲသဘောကျပြီးရီလိုက်ရာ ရှေ့ကနှစ်ယောက်က လှည့်ကြည့်ပြီး ဖြူကျော့ဝေက မျက်စောင်းထိုး ခြေစောင့်ကာဆက်တောက်ဆက်တောက်နဲ့သွားသည်။

ရယ်ဒီမိတ်အကျပ်အဝါရောင်လက်စကနဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီအကြပ်ကိုဝတ်ထားသည်။မရှိမဲ့ရှိမဲ့ဖင်ကို လှုပ်ကာသွားနေသည်။သူကြည့်ရင်း အဲ့ကလေးမကို ဖင်ချချင်စိတ်ဖြစ်သွားရသည်။ ကိုဇော်ဝင်းက “မျိုးကို အဲ့ကောင်မလေးအိုးနဲ့ငါ့ဆော်အိုး ယှဉ်ကြည့်စမ်း ။အဲ့ကလေးမ ထည့်လိုက်ရရင် ထုတ်ချင်းတောင်ပေါက်မှာကြောက်ရတယ် ဟိဟိ” “အာ ခင်ဗျား ကြိတ်ကြံနေလားမသိဘူး။မကောင်းပါဘူးဗျာ။မဖြူတယောက်လုံးရှိတာ” “ငါကမင်းအတွက်ပြောတာ။စဉ်းစားမနေနဲ့ကိုယ့်လူ။အဆင်ပြေရင် ဆွဲသာစား။အရိုးတော့မကျိုးစေနဲ့ဟားဟားဟားလုပ်ပြီ။ခင်ဗျားတို့လဲနည်းနည်းတော့လျော့ဦး။တော်ကြာဘေးခန်းက ခဲနဲ့ပေါက်မယ်။ခဲနဲ့ပေါက်တာတော်သေး။ ကုတင်ကျိုးကျနေမယ်။မဖြူလဲ အတော်ကျသွားသလိုပဲ ဟိဟိ” “ငါက လျှော့ပါတယ်ကွာ။ကိုယ်စောင့်နတ်က နှိုးဆော်နေလို့ခက်နေတာကွ”နှစ်ယောက်သားပေါက်ကရတွေပြောရင်းသွားနေကြသည်။ ဘုရားရောက်တော့ အဖွဲ့လိုက်ဓာတ်ပုံရိုက်ကျသည်။ဘုရားရှိခိုးတော့ ကိုဇော်ဝင်းက သိသိသာသာပင် မဖြူလက်ကိုကိုင်ကာ ထွက်သွားတော့ သူနဲ့ဖြူကျော့ဝေကျန်ခဲ့သည်။ဖြူကျော့ဝေက သူ့ကို မျက်စောင်းထိုးပြီးထွက်သွားတော့သူလဲနောက်ကလိုက်ပြီး စကားပြောရာ ပြန်မပြောပဲ ကြာသာပတေးထောင့်မှာဘုရားရှိခိုးနေသည်။ ဘာဖြသ်နေတာလဲ မေးတော့မဖြေ။အတင်းမေးတာ“ကိုယ့်အပြစ်ကိုယ်မသိဘူးလား””သိဘူးလေ” “ဘယ်ချိန်ထသွားတာလဲ။လူကို ဒီတိုင်းထားခဲ့တယ်။ဟင်း သွားရင်နိုးသွားပါလား။နိုးတော့လန့်တောင်သွားတယ်။တကယ်ပဲဟွန်း”သူရီလိုက်ပြီး ချော့ရသည်။

အိပ်ရေးပျက်မှာစိုးလို့မနိုးရက်လို့မနိုးတာဖြစ်ကြောင်းဆက်အိပ်နေချင်ပေမယ့် မနက်မဖြူတို့လာရင်သိသွားရင် သူမကို သိက္ခာကျမှာစိုးတဲ့အကြောင်းပြောရင်းချော့ရသည်။ဟန်ဆောင်ကာစိတ်ကောက်တာမို့ပြေသွားသည် ။တော်တော်လေးကြာတော့မဖြူတို့ သူတို့ဆီလာသည်။ ကိုဇော်ဝင်းက လက်မဖောင်ပြရာ သူလဲခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်သည်။လျှောက်သွားကြပြီး နေ့လည်စာကို နီးစပ်ရာဆိုင်မှာဝင်စားက ဟိုတယ်သို့ပြန်လာပြီး မဖြူတို့က သူတို့အခန်းထဲဝင်သွားသည်။ သူလဲ ဖြူကျော့ဝေအခန်းကိုတံခါးခေါက်ရာ လာဖွင့်ပေးတော့ အခန်းထဲဝင်လိုက်ပြီးတံခါးပိတ်လိုက်သည်။ဖြူကျော့ဝေက ဘာလာလုပ်တာလဲ ပြန်ထွက်လေ။ မထွက်ရင် အော်လိုက်မှာနော်နဲ့ မူနေတာကြောင့်ဆွဲဖက်လိုက်ပြီးနှုတ်ခမ်းကို နမ်းကာကုတက်ပေါ်လှဲချလိုက်သည်။ပြီးတော့ အင်္ကျီကိုချွတ်ကာ ဘရာကိုပါတခါတည်းချွတ်ပြီးနို့တွေကို ပယ်ပယ်တယ်နယ်ညှသ်ပြီးနယ်ပလိုက်တော့ ကော့တက်သွားပြီး အသကရှူသံပြင်းလာသည်။ သူလဲနို့တွေကိုရေရေလည်စို့လိုက်ပြန်သည်။ ပြီးတော့ သူ့အင်္ကျီတွေ ဘောင်းဘီတွေချွတ်လိုက်ပြီးဖြူကျော့ဝေရဲ့ဘောင်းဘီအကျက်ကိုကြယ်သီးဖြုတ်ကာ ချွတ်လိုက်သည်။ဖြူကျော့ဝေလဲ ကူကာချွတ်လိုက်သည်။ အဖြူပေါ်မှာ အနီစင်းလေးတွေနဲ့အတွင်းခံသာကျန်တော့သည်။

သူလဲအတွင်းခံပေါ်ကနေ အမြှောင်းတိုင်းလက်ညှိုးလက်ခလယ်နဲ့ဒေါင်လိုက်ဆွဲချလိုက်ရာ အင်းဟင်းဟင်းညည်းသံရှည်ထွက်လာပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းစုလိုက်ချဲလိုက်ဖြစ်နေသည်။ ပြီးအတွင်းခံကိုချွတ်ကာ အစေ့တွေကို ဇိမ်ဆွကြာကလိပေးလိုက်သည်။ဖြူကျော့လဲ ပါးစပ်ကိုမစေ့နိုင်တော့ ပဲ တဟင်းဟင်းနဲ့။သူလဲ အတွင်းခံချွတ်ပြီးဖြူကျော့ကို လီးကိုင်ခိုင်းရာ ကိုင်ပေးပြီးဂွင်းထုပေးနေသည်။သူလဲအဖုတ်ထဲသို့ လက်ခလယ်ထို့ထည့်လိုက်ပြီးကလိပေးသည်။အရည်တွေတစိမ့်စိမ့်ကျနေသည်။ လူလဲ တဟင်းဟင်းနဲ့ ဆောက်တည်ရာမရ။နောက်လက်ညှိုးပါ ထပ်ပြီးလက်နှစ်ချောင်းပူးကာအဖုတ်ကိုကလိပေးလိုက်သည်။အဖုတ်ထဲတွင်တဖြည်းဖြည်းနဲ့ လက်ချောင်းတွေကို အတွင်းကြွက်သားတွေက ညှစ်ညှစ်လာပြီး သူ့လီးကိုဆုပ်ထားတဲ့လက်တွေက တင်းကြပ်လာကာ ပါးစပ်ကလဲ “အ ယောက်ခမ ရယ် ဟင်းဟင်းဟင်း အ အအား” အော်သံနဲ့အတူ တကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်ကာ ခြေချောင်းတွေကုပ်တက်လာပြီး ဖင်ကကော့တက်လာကာပြန်မကျတော့။ တအောင့်နေမှ ဟင်းခနဲသက်ပြင်းချကာ ဖင်ကပြန်ကျသွားသည်။သူမ ပြီးသွားလေပြီ။ဖြူကျော့ သူ့ကိုထကာဖက်လိုက်သည်။ပါးစပ်ကလဲဗလုံးဗထွေးနဲ့သူ့ကိုတင်းတင်းဖက်ထားသည်။ သူလဲအထုတ်ထဲကလက်ကိုပြန်မထုတ်ပဲငြိမ်နေလိုက်သည်။ခနကြာတော့ “ဖြူကျော့””ဟင်””ကို့ ကို လီးစုပ်ပေးကွာ” “အင်းစုပ်ပေးမယ်”ပြောသည်။ သူလဲကုတင်ပေါ်ကဆင်းကာမတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး အနားကထမိန်ယူကာဖြူကျော့အောက်ကိုခင်းလိုက်ပြီး အဖုတ်ထဲကလက်ကိုထုတိလိုက်ရာ ဗွက်ခနဲ အရည်တွေကျလာသည်။

ဖြူကျော့ကသူ့လီးကိုကိုင်ပြီး ကုန်းကာစုပ်ပေးလိုက်သည်။သူလဲအဖုတ်ထဲကအရည်တွေကိုကလော်ကာ ဖင်ဝကိုသုတ်လိုက်ပြီး ဖင်ဝကို ပွတ်ပေးလိုက်ရာဖင်က ရမ်းခါသွားတာကို သဘောကျပြီးဖင်ကိုထိန်းကာ ကလိပေးနေသည်။ ဖင်ဝက စူပွပွဖြစ်လာသဖြင့်အဖုတ်ထဲကိုနှိုက်လိုက်သည်။ပြီးတော့ ဖင်ဝကိုကလိပြီးလက်ခလယ်နဲ့ဖင်ဝကိုဖိထောက်လိုက်ရာ လက်ကလဲအရည်တွေကရွှဲ ဖင်ဝကပွင့်နေချိန်ဖြစ် လို့လက်တစ်စစ်ခန့်ဝင်သွားသည်။တဆက်တည်းလက်တဖက်ကလဲ အဖုတ်ထဲကိုနှိုက်ကာ ကလိလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ အင်းအင်းနဲ့နေသည်။ပါးစပ်က လီးကိုတော့အစုပ်မပျက်။လီးစုပ်ဖူးပုံရသည်။ စုပ်တာကဝါမရင့်သေးပေမယ့်အဆင်တော့ပြေသည်။ဖင်အဖုတ်ကိုကလိရင်း ဖင်ထဲသို့်လက်ကို ဖြေးညှင်းစွာ တရစ်ချင်းထည့်နေသည်။ ဖင်ကို ကလိတာကို သဘောကျပုံရသည်။ဖင်ကိုပိုပိုကော့ပေးသည်။အဖုတ်ထဲမှအရည်တွေကလဲ ပိုပိုရွှဲလာကာ လက်ထည့်တိုင်းစွပ်ခနဲ စွပ်ခနဲမြည်နေသည်။ ဖင်ထဲသို့ လက်ခလယ်တချောင်းလုံးဝင်သွားတော့ သူအသာလေးပြန်ထုတ် ပြန်ထည့်နဲ့ အဖုတ်ကထုတ်ဖင်ထဲထည့် ဖင်ထဲကထုတ်အဖုတ်ကထည့်လုပ်ပေးနေသည်။ လီးစုပ်ချက်တွေကလဲ ပြင်းလာသည်။သူလဲ “ကဲ ဖြူကျော့ ကို လိုးချင်ပြီကွာ”ပြောလိုက်ရာ လီးကို ချွတ်ကာ သူ့ကို ရမက်တွေထနေတဲ့မျက်လုံးနဲ့ကြည့်တော့ သူက ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ ကုတင်ပေါ်တွင်ကုန်းပေးလိုက်ရာ သူလဲ အဆင်ပြေအောင် ပြင်ပြီး အဖုတ်ဝကိုလီးနဲ့ထောက်ကာ ဖင်တွေကုလက်နဲ့ကိုက်ပြီးလီးကိုဆောင့်ထည့်လိုက်ရာ အားခနဲတချက်အော်ကာ ခါးကော့သွားပြီး ဟင့်ဟင့်နဲ့ဖြစ်သွားသည်။ လီးကို ညှစ်လာသလိုခံစားလိုက်ရသည်။

ခါးကိုကိုင်ပြီးသူလဲဆောင့်ဆောင့်ပေးရာ ဖြူကျော့ကလဲ နောက်ကိုပြန်ပြီးကော့ကော့ပေးသည်။ဆောင့်ချက်က ကြာလာတော့ သူ့ရဲ့လီးကိုတင်းကြပ်စွာ ညှစ်လာပြန်သည်။ အဆက်လေးပါပဲ။အလုပ်အားနေတာနဲ့စိတ်ကူးကတကယ်လိုဖြစ်နေတာမို့ ဆက်ရေးမိသွားတာပါ။မကောင်းဘူးဆိုရင်လဲ ပြောကြပါဗျာ။ပို့စ်ကိုဖျက်နိုင်ပါတယ် တာဝန်ရှိတဲ့ဆရာသမားများခင်ဗျာ။ရေးရင်းရေးရင်း ဘယ်နေရာရပ်ရမှန်းမသိတော့တာနဲ့ရှည်သွားတာ ထပ်လဲကျန်သေးတယ်တစ်ပိုင်းက ဟီး သူလဲ ပြီးချင်လာပြီမို့ ခါးကို တင်းတင်းကိုင်ကာ တရစပ်ဆောင့်ပစ်လိုက်ရာ “အင့် အင့် အင့် ဆောင့်ဆောင့် ဖြူကျော့ပြီးတော့မယ် ယောက်ခမ ဆောင့်ပါနာနာဆောင့် အင့်အင့်” “ကောင်းလား ဖြူကျော့ ခံလို့ကောင်းလား””ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းတယ် ယောက်ခမရောကောင်းလား” “ကောင်းတယ်” ပြောရင်းဆက်တိုက်ဆောင့်နေရာအချက်နှစ်ဆယ်ကျော်လောက်တွင် သူ့လီးကိုညှစ်ညှစ်နေတော့သည်။သူလဲ ပြီးလုပြီးခင်မို့ မညှာတော့။ အားရပါးရကို ဖင်ကိုတင်းတင်းကိုင်ကာ လီးကိုတဆုံးထုတ်ပြီးတရှိန်ထိုးဆောင့်ဆောင့်ချလိုက်ရင်း ပြီးသွားသည်။နှစ်ယောက်သားတအင်းအင်းနဲ့ထပ်ရက်ကုန်းကုန်းကြီး မှိန်းနေသည်။ပြီးတော့မှ ဖြူကျော့က တအိအိလဲကျသွားရာသူပါဖြူကျော့အပေါ် ထပ်ရက်ကျသွားသည်။ဖြူကျော့ကိုနမ်းလိုက်ပြီးဆံပင်တွေကိုဖွကာ မှိန်းနေလိုက်သည်။ တအောင့်နေမှ ဘေးသို့လှိမ့်ချလိုက်ရာ ဖြူကျော့က သူ့အောက်ကထမိန်ကိုယူကာသူ့အဖုတ်ကိုသုတ်လိုက်ပြီးသူ့လီးကိုလဲသုတ်ပေးသည်။

“ဟင့် အကြီးကြီးပဲ လီးကြီးက။ “ကောင်းတယ်မှတ်လား ကြီး တော့” “ကောင်းဘူး” “ကောင်းပါတယ်” “ကောင်းပါဘူး”ကျီစယ်နေကြသည်။သူတို့စနောက်နေပြီး ခနနေတော့ ဖြူကျော့ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားရာ သူပါလိုက်ဝင်သွားတော့ ဖြူကျော့က သူ့ကိုရေနဲ့ပက်ကာစသည်။ သူလဲ ပြန်စရင်းတစ်ယောက်နဲ့တယောက်ဖက်ကာနမ်းကြပြီး ပြန်ထလာကာ ရေချိုးခန်းထဲတွင် ဖြူကျော့ကို နံရံကို ကပ်ကာ ကုန်းခိုင်းပြီး နောက်ကနေ လိုးသည်။ဖြူကျော့လဲ လို့းတဲ့အရသာကို ကြိုက်လို့လားဘာလားမသိ၊ သူလုပ်သမျှခံသည်။တစ်ချီပြီးသွားတော့ သူ့လီးကိုကိုင်ကာရေဆေးပေးသည်။ သူလဲဖြူကျော့ကိုဆေးပေးလိုက်သည်။ပြန်ထွက်လာကာအဝတ်ပြန်ဝတ်ပြီး သူ့အခန်းပြန်မယ်လုပ်တော့ မပြန်နဲ့တဲ့ သူနဲ့နေဆိုလို့ သူလဲကုတင်ပေါ်တွင်သူမကိုဖက်ကာ နားလိုက်ရင်းအိပ်ပျော်သွားကြသည်။ ညနေကျ ဖြူကျော့က သူ့ကိုနိုးသည်။မဖြူတို့ဖုန်းဆက်တယ် သူတို့ရေသွားကူးကျပြီတဲ့။သူလဲ ထကာ သူ့အခန်းပြန်ပြီး အဝတ်လဲကာထွက်လာတော့ ဖြူကျော့လဲ အဝတ်လဲပြီးထွက်လာလေသည်။ သူတို့နှစ်ယောက် အတူရေထဲသို့ဆင်းကြသည်။တစ်နာရီလောက်ရေဆော့ပြီးပြန်တက်လာအခန်းပြန်ရေချိုး အဝတ်လဲကာ ညနေစာထွက်စားကြရာ ဒီတစ်ခါတော့သူကျွေးသည်။ ဒီညအစီအစဉ်မေးတော့ ကိုဇော်ဝင်းက ဘာအစီအစဉ်မှမရှိ မနက်ပြန်ရမှာမို့ လက်ဆောင်လေးတွေလိုက်ဝယ်ရင်း စောစောနားမယ်အချိန်ရှိခိုက်လုံ့လစိုက်မလို့ဟေ့ဟုပြောရာ မဖြူကရှက်ပြီးကိုဇော်ဝင်းကို ထုရိုက်နေရာ သူတို့ရီလိုက်ကြသည်။ စားသောက်ပြီး လက်ဆောင်တွေလိုက်ဝယ်ကြပြီး ဟိုတယ်သို့ပြန်လာကြသည်။သူတို့လဲ မနက်ပြန်မှာမို့ သိမ်းစရာတွေသိမ်းထားလိုက်ကြသည်။ဖြူကျော့က လမ်းလှောက်ချင်တယ်ဖုန်းဆက်တော့ သူတို့တွေလမ်းလျှောက်ဖြစ်ကြသည်။

လမ်းလျှောက်ရင်းဖြူကျော့က သူ့ကိုမှီကာလျှောက်သည်။ချစ်သူစုံတွဲတွေလိုပင်။ဖြူကျော့ကို သူကအမှန်တိုင်းပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဖြေဖို့နဲ့ သူလဲဖြေမယ်ဆိုပြီးစကားခံကာ သူနဲ့ဖြစ်ကြတဲ့ကိစ္စကိုဘယ်လိုခံစားရလဲမေးရာ သူမကလဲ တခါမှမရဘူးတဲ့ ခံစားမှုကိုရပြီးအရမ်းကိုကောင်းမွန်သည်။ သူအရမ်းကိုကြိုက်တယ်လို့ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဖြေပြီးသူ့ကိုလဲ မေးရာ သူလဲကောင်းတယ် ဖြူကျော့က အပေးကောင်းတယ်။ဘယ်နှစ်ယောက်နဲ့ဖြစ်ဖူးလဲမေးတော့ နှစ်ယောက်ဟုပြောသည်။ သူဆယ်တန်းအောင်ပြီးစမှာသူနဲ့အတန်းတူကောင်လေးနဲ့ဖြစ်ကာ ပထမနှစ်ရန်ကုန်ကိုသူကကျောင်းတက်တော့ သူ့ကောင်လေးက ဗိုလ်သင်တန်းတက်သည်။ပထမနှစ်ပြီးတော့ တောင်ငူကိုပြန်လာကာတွေ့ကျတော့ ဖြစ်ကြသည်။ နောက်ပြန်သွားပြီး သူလဲဒုတိယနှစ်ပြန်လာတက်တော့ ခုကောင်လေးနဲ့ထပ်ကြိုက်ကာ နောက်ဆုံးနှစ်မှ တည်းခိုခန်းတွင် ခေါ်သွားကာလုပ်ဖြစ်ကြသည်။နောက်ပိုင်းကျောင်းပြီးတော့ သူလဲတောင်ငူသို့ပြန်လာလို့ထပ်မတွေ့ဖြစ်။ အလုပ်ဝင်တော့မှ ရန်ကုန်သို့တစ်ခါတစ်ခါလာကာတွေ့ဖြစ်ကြောင်းပြောသည်။သူ့က သူမကို သူ့ကိုချစ်လားမေးရာ “အမှန်တိုင်းပြောရရင် တွေ့စက စိတ်ဝင်စားမိတယ်။နောက်ပိုင်းကျတော့ မိန်းမရှိမှန်းသိတော့ စိတ်မဝင်စားတော့ဘူး။ စကားပြောရတာစရ နောက်ရတာတွေကိုသဘောကျတယ်။အရမ်းတော့ခင်တယ်။မချစ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ခုတော့ကြိုက်တယ် ” “ကိုလဲ ဖြူကျော့ကို မချစ်ဘူးသဘောမကျဘူး။ဒါပေမယ့် ဖြူကျော့နဲ့ဒီလိုဆက်ဆံရတာကို ကြိုက်တယ်။ပွင့်လင်းတယ် အပေးအယူမျှတယ်။ ဒီလိုဆို တို့တွေက ချည်နှောင်မှုမရှိတော့ ဖြူကျော့ စိတ်ဆန္ဒရှိရင်ကို့ကိုပြော ကိုယ်ဖြည့်ဆည်းပေးမာ်။ကို စိတ်ပါရင်လဲ ဖြူကျော့ကဖြည့်ဆည်းပေး။ဆက် အပေါင်းဖော် တွေပေါ့။ အခက်အခဲရှိရင်နားလည်ပေးကြေး။ဘယ်လိုလဲ” “အိုကေ ကြိုက်တယ်။လောလောဆယ်ကျန်တာတွေမေ့ထားပြီး ခုချစ်သူတွေလိုနေကြရအောင်” စကားတွေပြောကြရင်း နှသ်ယောက်သားပြန်လာကြသည်။

သူတစ်ခွန်းတော့ပြောလိုက်သည်။ဖြူကျော့ရဲ့ဖင်ကိုတော့ လိုးချင်တယ်ဟု။ဖြူကျော့က ပုခုံးတွန့်သွားပြီး အမလေးသူ့ဟာကြီးက အကြီးကြီးနဲ့ ကြောက်တယ်လို့ပြောပြီးရီနေသည်။အခန်းထဲရောက်တော့ နှစ်ယောက်သားအရင်ကထက် ပွင့်လင်းလာသည်။ဖူကျော့က “ယောက်ခမ မနေနိုင်တော့ဘူးကွာ လုပ်ပေးတော့” သူလဲ ဖြူကျော့ကိုထူကာသူက ပက်လက်လှန်ပြီးအပေါ်ကနေဆောင့်ခိုင်းရာ ဖြူကျော့က အပေါ်ကနေ လီးကိုကိုင်ကာအဖုတ်ဝတွင်တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုင်ချလိုက်သည်။ “အာ့ ရှီး ကြီးလိုက်တာကွာ ဟင့် သူ့လီးကြီးက အထဲမှာပြည့်ကျပ်နေတာပဲ။ဟင့်” သူလဲနို့တွေကိုကိုင်ကာ နို့သီးခေါင်းကို ချေပေးနေသည်။ဖြေးဖြေးချင်းထိုင်ချလိုက်ပြန်ကြွလိုက်လုပ်နေသည်။ တဖြေးဖြေးအဝင်ချောလာတော့ နည်းနည်းသွက်လာသည်။တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဆောင့်တာကြမ်းလာသည်။လက်တွေက သူ့နို့သူကိုင်ကာ ချေနေသည်။သူကတော့ ခါးကိုကိုင်ကာ အောက်ကနေအလိုက်သင့်ကော့ပေးနေသည်။ မျက်လုံမှိတ် နို့တွေကိုင်ပြီးဆောင့်နေသည်မှာ ကြည့်ကောင်းလှသည်။ညည်းသံတွေက တချက်တချက် ကျယ်လောင်စွာပေါ်လာသည်။ ပုခုံးကျော်လောက်ရှိပြီးရွှေအိုရောင်ဆိုးကာ အောက်ခြေနားတွင် အလိပ်အလိပ်တွေကောက်ထားတဲ့ဆံနွယ်တွေက ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာလေထဲလွင့်နေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက အရိုင်းဆန်လာကာ မြန်ဆန်လာပြီး အဖုတ်ထဲကကြွက်သားတွေကညှစ်ညှစ်လာကာ ပါးစပ်ကလဲ အူးအူးအားအားနှင့်အော်ရင်းသူ့ရင်ဘတ်ပေါ်မှောက်ကျလာသည်။သက်ပြင်းမောတွေချရင်း တအင်းအင်းနဲ့ညည်းနေသည်။

သူလဲ ကျောပြင်ကိုပုတ်ကာ နှစ်သိမ့်နေသည်။အသက်ရှူသံ မှန်လာတော့ သူ့ကို ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီးနောက်ကနေ ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ ဒီတစ်ခါသူ့အလှည့်။သူမတချီကောင်းကောင်းပြီးထားသည်မို့ သူလဲအားမနာ။စိတ်ကြိုက်ဆောင့်ပစ်လိုက်သည်။သူမလဲ သူ့ရဲ့ဆောင်ချက်တွေကြောင့် ပြန်ပြီးစိတ်ပါလာကာ သူနဲ့အပြိုင် ဆောင့်သည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့နှစ်ယောက်သား အကျောတွေတင်းတောင့်လာပြီး ပြီးသွားကြသည်။ပြိုင်တူလိုလိုပြီးသွားရသည်။နှစ်ယောက်သားအမောဖြေကာ ရေချိုးခန်းဝင်ပြီးသန့်ရှင်းရေးလုပ်ကာ ရေချိုးခန်းထဲကထွက်လာပြီးအဝတ်တွေမဝတ်တော့ပဲ ရေခဲသေတ္တထဲက ဘီယာနှစ်ဘူးထုတ်ကာ သောက်လိုက်ကြသည်။နောက်ထပ်တစ်ခါလိုးကြပြန်သည်။ပုံစံမျိုးစုံနဲ့လုပ်ကြသည်။ တစ်နာရီကျော်တော့မှအိပ်ကြသည်။မနက်လင်းတော့ ခရီးမှပြန်ခဲ့ကြပြီး ဟိုပြန်ရောက်တော့ အလုပ်ပုံမှန်ပြန်ဆင်းကာ သူအား ကိုယ်အား ရုံးပိတ်ပိတ်ရက်များတွင် ကြိုးကြား ကြိုးကြားဟိုတယ်တွင်ချိန်းကာ ဆက် ပါတနာအဖြစ် နေခဲ့သည်မှာ ဖြူကျော့လေး အိမ်ထောင် မကျခင်ထိပါပဲ…။ပြီးပါပြီး