ဆရာမရယ်

အလယ်တန်းပြဆရာမလေးကြည်ဖြူမောင်နှင့်အိမ်ထောင်ကျတာ၂ပတ်ကျော်သွားပြီဖြစ်၍မောင်အလုပ်ဆင်းတိုင်းကြည်ဖြူတစ်ယောက် တည်းအိမ်တွင်ကျန်ခဲ့လေ့ရှိသည်။နွေရာသီကျောင်းပိတ်ရက်ဖြစ်၍အေးအေးလူလူပင်။ ကြည်ဖြူမှာမောင်နှင့်မင်္ဂလာဆောင်ပြီးသည်မှစ၍မောင်နှင့်၄ခါလောက်သာချစ်ဖူးသေးသည်။ ကြည်ဖြူမှာဗိုင်းကောင်းကျောက်ဖိမိန်းကလေးဖြစ်သဖြင့်မောင်ကကြည်ဖြူငြင်းဆန်သဖြင့်အင်္ကျီမချွတ်ဖူးသေး။ထဘီလေးကိုအသာလှန် ကာ၃မိနစ်ခန့်လုပ်ပြီးလျှင်မောင်ကပြီးသွားလေ့ရှိသည်။ကြည်ဖြူနွယ်မှာအသက်၁၉နှစ်ခန့်ရှိပြီးအသားလေးကဖြူဝင်းစိုပြည်သည်။အထူးသဖြင့်နက်မှောင်နေသောဆံကေသာလေးများမှာကြည်ဖြူကိုမဟာဆန်၍ကျက်သရေရှိစေသည်။အရပ်က၅ပေ၆လက်မခန့်ရှိပြီးအရပ်နှင့်လိုက်အောင်ပင်ခန္ဓာကိုယ်ကသူ့နေရာနှင့်သူအချိုးကျနေသည်။သေးသွယ်သောခါးလေးအောက်မှစွင့်ကားလုံးဝန်းသောတင်သားများ နှင့်မို့တင်း၍ကြွရွနေသောရင်သားနှစ်မွှာတို့မှာမြင်သူပုရိသတို့ကိုလည်ပြန်ငေးစေသည်။လမ်းလျှောက်ဟန်စကားပြောဟန်တို့မှာလည်းသိမ်သိမ်မွေ့မွေ့တိုးတိုးညင်းညင်းလေးဖြစ်သည်။

ရုပ်ရည်လေးမှာလှသည်ဆိုသည်ထက်ချောသည်ဆိုလျှင်ပိုမှန်မည်။တစိမ့်စိမ့်ကြည့် လေရင်ထဲထိစေသည့်အလှပိုင်ရှင်မျိုးဖြစ်သည်။ မာလဒီအိမ်ကိုမီးသွေးစပို့ကတည်းကချောမောသောကြည်ဖြူ့ကိုသတိထားမိသည်။မာလသည်အသက်၄၀ခန့်မီးသွေးပို့သမားဖြစ်သည်။ အသားအရောင်မှာခြောက်သွေ့မည်းကျိပ်နေသည့်အပြင်ရုပ်ရည်မှာလည်းကြမ်းတမ်းသည်။ခန္ဓာကိုယ်တွင်ကြွက်သားမြောင်းကြီးများ မှာပုံမကျပန်းမကျထွက်ပေါ်နေသည်။အင်္ကျီဘယ်တော့မှမဝတ်ပဲပုဆိုးတိုတိုတထပ်သာဝတ်လေ့ရှိသည်။ ”မီးသွေးလိုသေးလား” ”သြော် ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ရှင့် အပေါ်မှာထားပေးပါလား” ”ကျွန်တော်လည်းမသိလို့လိုက်ပြပေးပါလား” ကြည်ဖြူမှာဈေးသွားရဦးမည်ဖြစ်၍အနီရောင်ရင်ဖုံးအင်္ကျီခါးတိုလေးနှင့်ထဘီအနီလေးကို ဝတ်ထားသည်။ခါးတိုအင်္ကျီမှာပါးလွှာသဖြင့်နောက်မှကြည့်လျှင်အထဲမှချိတ်၅ခုတပ်အသားရောင်ဘော်လီလေးကိုထွင်းဖောက်မြင်နေ ရသည်။သေချာကြည့်လျှင်ဘော်လီချိတ်များကိုပင်မြင်နိုင်သည်။လွတ်နေသောခါးသားဝင်းဝင်းလေးမှာလည်းမာလကိုမြူစွယ်နေသည်။ တင်းယင်းလုံးဝန်းသောကြည်ဖြူဧ။်တင်သားနှစ်လုံးမှာထဘီထဲမှရုန်းကြွနေသည်။

အတွင်းခံအရာလေးကိုထင်ရှားစွာမြင်နေရသည်။ မီးသွေးပို့ပြီးသောအခါမာလဇာတ်လမ်းစတော့သည်။ ”ဟေ့ ကောင်မလေး ယောက်ျားယူတာဘယ်လိုလဲ ကောင်းလား” ”ရှင်” ကြည်ဖြူရုတ်တရက်ကြောင်သွားသည်။ ”မိန်းကလေး ကိုယ့်ကိုလည်း တစ်ခါလောက်လုပ်ခွင့်ပေးပါလား” ”ရှင် ရှင် ဘာတွေပြောနေတာလဲ” ”ကိုယ်မင်းကိုတွေ့ကတည်းကချစ်မိသွားတယ်ကွာ မင်းရဲ့လှပလုံးဝန်းတဲ့ဖင်တွေကိုလေးဖက် ထောက်ပြီးတစ်ခါလောက်လိုးရရင်သေပျော်ပါပြီ” ”ဖြန်း ဖြန်း ရှင် ရှင်” ကြည်ဖြူရှက်ဒေါသကြောင့်မာလကိုပါးရိုက်၍အခန်းထဲဝင်ပြေး သွားလိုက်သည်။မာလကနောက်မှအခန်းထဲလိုက်ဝင်သွားပြီးမှောက်လျက်ငိုနေသောကြည်ဖြူအပေါ်မှထပ်၍မှောက်လိုက်သည်။ ”ရှင် ရှင် ဖယ် ဖယ် မမိုက်ရိုင်းနဲ့ ကျွန်မမှာယောက်ျားရှိတယ်” ကြည်ဖြူအော်ဟစ်လိုက်ချင်သော်လည်းအသံကတိုးတိုးညင်းညင်း လေးသာထွက်လာသည်။မာလကကြည်ဖြူဧ။်နို့နှစ်လုံးကိုအင်္ကျီပေါ်မှပင်အုပ်ကိုင်၍နယ်ပေးရင်းကြည်ဖြူဧ။်လည်ကုပ်သားဝင်းဝင်းလေး ကိုစုပ်နမ်းလိုက်သည်။”ပြွတ် ပြွတ်” ”အို” မာလကကြည်ဖြူဧ။်မျက်နှာလေးကိုဆွဲလှည့်၍နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကိုပါဆွဲယူစုပ်နမ်းလိုက်သည်။

ကြည်ဖြူမှာတစ်ကိုယ်လုံးတုန်ယင်နေသည်။”ကိုယ်လေမင်းကိုပေါင်ကြားထဲကိုပဲလုပ်မယ်နော်” မာလကပြောပြောဆိုဆိုကြည်ဖြူကိုတစောင်းလဲလိုက်ပြီးထဘီကိုမတင်ကာပေါင်ကြားထဲသို့လီးတန်ကြီးထိုးထည့်လိုက်သည်။ ”အို မလုပ်နဲ့ ဖယ် ဖယ်” ”ကြည့်စမ်း ချစ်ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကလည်းတင်းနေတာပဲ” မာလကကြည်ဖြူဧ။်အဖုတ်လေးကိုပါအုပ်ကိုင် ၍ဆွဲပွတ်ပေးလိုက်သည်။”ဖယ် ဖယ်ပါ မလုပ်ပါနဲ့” ကြည်ဖြူကြောက်နေမှန်းမာလသိသည်။ကြည်ဖြူမှာပေါင်နှစ်ချောင်းကိုအတင်းစိထား သဖြင့်မာလလုပ်ရတာကောင်းလွန်းသည်။”အ အ ကောင်းလိုက်တာချစ်လေးရာ ကျေးဇူးပဲ” ”ဟင့် ဟင့် မလုပ်ပါနဲ့တော့ရှင်” ကြည်ဖြူကမျက်ရည်လေးများဝဲ၍တောင်းပန်ရှာသည်။”မထူးတော့ပါဘူးချစ်ရယ် တစ်ခါပဲလုပ်မှာပါ” ”အို ထူးထူးမထူးထူး” မာလကကြည်ဖြူဧ။်ပင်တီထဲသို့လက်နှိုက်လိုက်သည်။”ချစ် အစိကိုင်ပေးတာကောင်းလား” ”အို” ”ချစ် အရည်တွေရွှဲနေပြီနော် ခံချင်နေပြီလား” ” အို ဟင့်အင်း မဟုတ်ဘူး မဟုတ်ဘူး ဟင့်ဟင့်” မာလကကြည်ဖြူကိုပက်လက်လှန်လိုက်သည်။”ချစ်လေး နို့တွေကလည်းတင်းအိနေတာပဲနော် ရှိးးးအားးးကိုင်လို့ကောင်းလိုက်တာ” မာလကကြည်ဖြူဧ်အစိလေးကိုလက်ညှိုးနှင့်လက်မညှပ်၍ဆွဲပေးရင်းနို့အုံများကိုနယ်ပေးသည်။

”ဟင့် အ အ ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ” ”ချစ်ပင်တီလေးချွတ်မယ်နော်စိုကုန်ပြီ” ”ဟင့် ဟင့် မချွတ်ဘူး” သို့သော်မာလကကြည်ဖြူဧ။်ပင်တီလေးကိုအလွယ်တကူပင်ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ထို့နောက်အစိလေးကိုမထိတထိပွတ်ပေးသည်။ ကြည်ဖြူမှာမခံစားဖူးသောအရသာများကိုခံစားရသဖြင့်ကော့ပျံနေသည်။မာလကလည်သည်။ကြည်ဖြူဧ။်အဖုတ်လေးကိုဟိုနားဒီနား မထိတထိကိုင်ဆွဲပွတ်နယ်ပေးသည်။ကြည်ဖြူမှာဖင်လေးကြွကာမာလဧ။်လက်ကြမ်းကြီးနှင့်အစိလေးကိုအတင်းလိုက်ကပ်ပေးနေမိသည်။ ”အ အ ကျွန်မ ကျွန်မ မခံနိုင်တော့ဘူး အီးးးး ဘာ ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ” မာလကကြည်ဖြူပြီးတော့မည့်ဆဲဆဲတွင်လက်ကိုထဘီ အပြင်ထုတ်လိုက်ရာကြည်ဖြူမှာဆန့်တငင်ငင်ဖြစ်နေသည်။”ချစ် ကိုယ်လေချစ်ကိုအဝတ်မချွတ်ဘူး ဒီအတိုင်းလေးပဲလိုးမယ်နော်” ကြည်ဖြူဘာမှမပြော။မျက်နှာလေးကိုတစ်ဖက်သို့လှည့်ထားသည်။မာလကကြည်ဖြူကိုယ်လုံးလေးကိုအသာအယာမကာခုတင်စောင်း တွင်ကိုယ်တခြမ်းတင်ထားပြီးကုန်းခိုင်းထားလိုက်သည်။

ထို့နောက်ထဘီကိုဖင်ပေါ်သည်အထိလှန်တင်ကာပန်းဆီရောင်ရဲနေသော ကြည်ဖြူဧ။်အဖုတ်လေးအားစုပ်ပေးတော့သည်။အစိလေးကိုလျှာဖြင့်ကလိပေးသည့်အပြင်စောက်ခေါင်းထဲသို့လျှာဖြင့်ထိုးမွှေပေးသည်။ ”အ အ ဟင့် ကျွန်မ မနေနိုင်တော့ဘူး ထွက်ထွက်တော့မယ် အ” မာလကကြည်ဖြူပြီးခါနီးချိန်တွင်ရပ်လိုက်ပြန်သည်။ ”ဟို ရှင် ရှင်ဘာလို့ရပ်လိုက်တာလဲလို့” ကြည်ဖြူကနှုတ်ခမ်းလေးဆူကာပြောသည်။ ”ချစ်ကိုကိုယ်လိုးပေးရတော့မလား” ”မသိဘူးလို့” ”ဟင်းဟင်း ချစ်ပန်းလေးကအရည်တွေရွှဲနေပြီ ချစ်ပြောမှကိုယ်ကလုပ်လို့ရမှာပေါ့” ”လုပ် လုပ်” ကြည်ဖြူကဆူဆူဆောင့်ဆောင့်လေးပြောသည်။မာလကကြည်ဖြူဧ၊်အစိလေးအားဒစ်ဖျားနှင့်ပွတ်ဆွဲပေးပြန်သည်။ ”အ အ ရှင် ရှင်လုပ်ပါတော့ရှင် ဒီမှာကြည်ဖြူသေတော့မယ်” မာလကကြည်ဖြူဧ။်အဖုတ်လေးအားလီးဖြင့်တေ့၍တစ်ဆစ်ချင်းဖိသွင်း လိုက်သည်။”ဗြစ် ဗြစ် အ အ နာတယ် အ” ”ခဏလေးအောင့်ခံလိုက်ချစ် ခဏနေအရမ်းကောင်းတော့မှာ” ကြည်ဖြူဧ။်အဖုတ်လေးမှာအပျိုလေးလိုပင်စိကပ်နေသည်။”ဗြစ် ဗြွတ် ဘွတ်” ”အ အကွဲပြီ ကြည်ဖြူဟာကွဲသွားပြီနာလိုက်တာ” မာလဧ။်၁၀လက်မလီးကြီးမှာဂေါ်လီများထည့်ထားသဖြင့်ကြည်ဖြူဧ။်အဖုတ်လေးမှာစပါးလုံးတစ်ထောက်စာခန့်ကွဲသွားပြီးလီးလည်းတစ် ဝက်ခန့်ဝင်သွားသည်။”ဗြစ် ဇွတ် ဗြွတ်” ” အားး အ အ” မာလကလီးကိုအဆုံးထိဝင်သွားအောင်ထည့်လိုက်သည်။

ယခုအခါကြည်ဖြူဧ။်ဖင်နှစ်လုံးမှာမာလဧ။်ပေါင်ခြံနှင့်ကြားလေမသွေးအောင်ပင်ဖိကပ်နေသည်။ ”ချစ် ချစ်အင်္ကျီချွတ်မယ်နော်” မာလကကြည်ဖြူဧ။်အင်္ကျီနှိပ်သီးများကိုတစ်လုံးချင်းဖြုတ်သည်။ကြည်ဖြူဧ၊်ဖြူစင်သွယ်ပျောင်းသော လက်ချောင်းလေးများကမာလဧ။်လက်ကြမ်းပေါ်တွင်အုပ်ကိုင်လာသည်။မာလကလီးကိုအသာအယာပြန်ထုတ်၍တစ်ချက်ခြင်းလိုး ပေးသည်။ကြည်ဖြူဧ။်အင်္ကျီနှိပ်သီးအားလုံးဖြုတ်ပြီးနောက်အင်္ကျီချွတ်၍ခုတင်ပေါ်တင်လိုက်သည်။ကြည်ဖြူဧ။်ကျောပြင်လေးမှာပြစ်မျိုး မှည့်မထင်ချောမွတ်ဝင်းအိနေသည်။ဘော်လီလေးကကြည်ဖြူဧ။်ကျောပြင်ဝင်းဝင်းပေါ်တွင်တင်းနေသည်။ဘော်လီကြိုးနှစ်ချောင်းက ကြည်ဖြူဧ။်ပုခုံးသားအိအိထဲသို့အနည်းငယ်နစ်ဝင်နေသည်။မာလကကြည်ဖြူဧ။်နို့နှစ်လုံးကိုဘော်လီပေါ်မှပင်နယ်ပေးရင်းတစ်ချက်ချင်း စောင့်ပေးနေသည်။”ဗြွတ် စွပ် ဖွတ် ဖောက်ဖောက်” ”ချစ် ဘော်လီချွတ်မယ်နော်” ကြည်ဖြူဘာမှပြန်မပြော။ မာလကကြည်ဖြူဧ။်ဘော်လီချိတ်များကိုတချိတ်ချင်းဖြုတ်သည်။ဘော်လီချိတ်တစ်ခုပြုတ်သွားတိုင်းကြည်ဖြူရင်ခုံသံများမြန်လာရသည်။ ထို့နောက်မာလကကြည်ဖြူအားဘော်လီချွတ်လိုက်ရာဖြူဝင်းတင်းအိနေသောနို့နှစ်လုံးပေါ်လာသည်။မာလကကြည်ဖြူဧ။်ထဘီကိုပါချွတ် ၍ခုတင်ပေါ်တင်ထားလိုက်ပြီးကိုယ်လုံးတီးစပ်ရှပ်ကြတော့သည်။

မာလကယင်းဧ။်နို့နှစ်လုံးကိုကိုင်၍အားရပါးရဆောင့်တော့သည်။ ”ကို ရယ်နာနာလေးဆောင့်ပေး ကြည်ဖြူပြီးတော့မယ်” မာလကြည်ဖြူဧ။်ခန္ဓာကိုယ်ဖြူဖြူနုနုလေးအားမီးပွင့်မတတ်ဆောင့်တော့သည်။ ”အ အကိုယ် ကိုယ်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ အ အ ကြည်ဖြူ ကြည်ဖြူပြီးပြီ” မာလမှာလည်းကြည်ဖြူဧ။်ခါးကျင်ကျင်လေးကိုဆွဲကာလီးကို အဆုံးထိထိုးထည့်လိုက်ပြီးသုက်ရည်များကိုကြည်ဖြူဧ။်သားအိမ်ထဲသို့ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ ”ကိုယ်ရယ် ဟင်း အင်း ဟင်း အရမ်းကောင်းတယ်”မာလကကြည်ဖြူဧ။်အဖုတ်ထဲသို့လီးကိုဆက်စိမ်ထားပြီးကြည်ဖြူဧ။်ကျောပြင်လေး ပေါ်တွင်မှောက်အိပ်ကာနို့နှစ်လုံးကိုကိုင်၍ဖီးခံနေသည်။ ထိုနေ့ကမောင်ပြန်မလာမချင်းတစ်နေ့လုံးမာလကကြည်ဖြူကိုပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့်ကာမစပ်ယှက်သည်။ ကြည်ဖြူတစ်ကိုယ်လုံးနေရာလွတ်မရှိအောင်ကိုင်သည်။ နောက်နေ့များတွင်လည်းကြည်ဖြူကိုပုံမှန်လာလိုးသည်။၆လခန့်ကြာတော့ကြည်ဖြူကိုယ်ဝန်ရှိလာသည်။

နောက်၂နှစ်ခန့်အကြာ ”ချစ်ရေ ကြည်ဖြူလေး ဒါကိုယ့်ဘော်ဒါပဲ ချက်ကြီးတဲ့ ရေစည်လှည်းဆွဲတဲ့ကောင် သူကလည်းချစ်ကိုကောင်းအောင်လုပ်ပေးချင်လို့တဲ့” ”ဟို ဟို ကျွန်မ အဲလို အဲလိုမျိုးမဟုတ်ဘူး” ကြည်ဖြူမှာအလွန်ရှက်ရွံ့နေမိသည်။ ”ဟဲဟဲဟဲ” ကျယ်ကျယ်လောင်လောင်ရီမောလိုက်သောရယ်သံကြီးထဲတွင် ကြည်ဖြူကျောထဲစိမ့်သွားလေတော့သည်။ကြည်ဖြူတစ်ယောက် ဘယ်လိုပဲငြင်းငြင်း နောက်ဆုံးတော့ ချက်ကြီး၏အနူးအနပ်များတွင်သာယာသွားရပေတော့သည်..ချက်ကြီးဆိုသူကိုလဲကြည့်ပါအုံး အသားကမည်းမည်း ဗလကခပ်တောင့်တောင့်နဲ့ မာလထက်တောင် တဏှာရာဂကလဲကြီးသေးသည် နောက်ပေါက်ကိုလဲကျိန်းစပ်နေအောင်ဖွင့်သွားပေးသေးသည် ထိုနေ့ကကြည်ဖြူတစ်ယောက် အီဆိမ့်နေအောင် အလိုးခံလိုက်ရသည် နောက်ရက်များတွင်တော့ ချက်ကြီးနဲ့မာလ နှစ်ယောက်ပူးဆော်တာခံရင်း ကြည်ဖြူတစ်ယောက်လဲ တစ်ကိုယ်လုံးဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ကြေအောင် အလိုးခံလိုက်ရပေတော့သည်။ ပြီးပါပြီ