လင်ပါတူလေး

ကျမကို ရွာက လူတွေကတော့ မမတင်လို့ ခေါ်ကြတယ် ကျမက ကျမယောင်္ကျား ကိုမြမောင်သေသွားပြီး ကတည်းက တခုလပ်ဆိုတဲ့ အထီးကျန်ဘဝကိုခံယူထားတဲ့သူပါ ကျမအသက်က ၃၈နှစ်စွန်းရုံ ဘဲရှိသေးတယ် တင်တင်လှဆိုတဲ့ နာမည်အတိုင်း ကျမရဲ့ နောက်ပိုင်းအလှကို ပုရိသယောင်္ကျားတွေ ကြည့်ပြီးသက်ပြင်းချနေကြတာကျမသိတာပေါ့ ဘဝကို မကြောင့်မကျ မတောင့်မတဘဲ အေးအေးဆေးဆေးဖြတ်သန်းလာခဲ့ရတာကြောင့် အရွယ်ကလည်းတင် ရုပ်ရည်ကလည်းအလှကြီး မဟုတ်ပေမဲ့ ဘဝပေးကုသိုလ်ကြောင့်ထင်တယ်။

တခုလပ်ဖြစ်တာတောင် ယောင်္ကျားတွေရဲ့ ချစ်ရေးဆိုခြင်း အကြိမ်ကြိမ်ခံခဲ့ရသူပါ ဒါပေမဲ့ ကျမအားလုံးကို ရှိတယ်လို့မထင်ခဲ့ဘူး ပြီးတော့ ကျမကငွေတိုးချည်းစားတဲ့သူလေ ကျမအလုပ်က အားရင်အလှပြင်ပြီး အရက်သမား ခေါင်းကြီးနဲ့ သန့်ဇင် တို့နှစ်ယောက်ကို ခေါ်ပြီး အတိုးတောင်းရုံဘဲ သူတို့နှစ်ယောက်ကိုရလာတဲ့ငွေထဲက အရက်ဖိုးပေးလိုက်ရင်ပျော်လို့ ဒါတောင်အဲ့ နှစ်ကောင်က အမဲရိုးနှယ် ဟင်းအိုးမှအားမနာ ကျမကိုတောင်ကြံချင်နေကြတယ် အင်းပြောရအုံးမယ် တနေ့ကျမ ထမင်းချက်ဖို့နောက်ဖေးကိုအလာ ခေါင်းကြီးဆိုတဲ့ အကောင်ပုဆိုးလှန်ပြီးသေးပေါက်နေတာကို အမှတ်မထင်မြင်လိုက်ရတယ် ခေါင်းကြီးဆိုတဲ့နာမည်နဲ့လိုက်ပါပေတယ်

သူ့ဒစ်ကြီးက ကြီးလိုက်တာများ မှိုပွင့်ကြီးအလား ကားပြီးတင်းနေတာဘဲ ပြီးတော့ရှည်တာလဲမပြောနဲ့ သူ့လီးကြီးနဲ့ကျမဟာထဲများထည့်လိုက်ရင် အမလေး မတွေးရဲဘူး ကျမတောင်ယောင်ပြီး ကျမဟာလေးကို လက်နဲ့အုပ်လိုက်မိတယ် သူ့နာမည်က ဘအေးတဲ့ ကျမယောင်္ကျားဘက်က တူပေါ့ အသက်ကလည်း ၂၀ကျော်ရုံ သန်တုန်းမြန်တုန်းလေ ပြီးတော့နာမည်ကသာအေးတာပါ သူ့အောက်ကလီးကြီးကဆော့လိုက်တာမှလွန်ရော ကျမဘဝမှာပျောက်ကွယ်နေတာ ကြာပြီဖြစ်တဲ့ ကာမစည်းစိမ်တွေ သူနဲ့တွေ့မှပြန်နိုးကြွလာတာပေါ့ ပြီးတော့သူက ကျမရဲ့တဏုာမီးကို ပြန်လည်ငြိပေးခဲ့သူပါ တနေ့ ကျမရွာထဲအတိုးလှည့်တောင်းပြီး ပြန်အလာ ခေါင်းနဲနဲမှုးတာနဲ့ အိပ်မလို့ အခန်းထဲအဝင် အခန်းထဲမှာ ကျမရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို နမ်းနေတဲ့ မောင်ဘအေးကိုတွေ့လိုက်တယ် လက်ကလည်း အောက်ကသူ့လီးကြီးကိုကိုင်ပြီးရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်နေတယ်

လူကသာငယ်တယ်လီးကြီးကလည်း ကြီးလိုက်တာလွန်ရော ကျမလည်း ရင်တွေကလည်းတုန် ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမယ်မှန်းလည်းမသိ ဖြစ်သွားတယ် သူကတော့ သူ့အာရုံနဲ့သူကောင်းနေတုန်း အဲ့ဒါနဲ့ ကျမလည်း အိမ်အပြင်ပြန်ထွက်ပြီး အိမ်ထဲကိုအော်ခေါ်လိုက်တယ် “ငါ့တူ မောင်ဘအေးရေ ဒေါ်လေးခေါင်းမှုးနေလို့ လာတွဲပါအုံးကွယ်” နဲနဲကြာတော့သူအပြေးလေးရောက်လာတယ် ပြီးတော့ကျမကိုလာတွဲတာပေါ့ အမှတ်မထင်ကျမသူ့ပေါင်ကြားကိုငုံ့ကြည့်မိလိုက်သေးတယ် အခုထိအရှိန်မသေသေးဘူးထင်ပါတယ် ထိုးထိုးထောင်ထောင်ဖြစ်နေတယ်

ကျမလည်းမသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး နေလိုက်တာပေါ့ အခန်းထဲရောက်တော့သူကကျမကိုခုတင်ပေါ်အသာလေး တွဲတင်ပေးတယ် အဲ့အချိန်မှာ သူ့ဟာကြီးက ကျမပေါင်ကိုလာပြီးထောက်နေသေးတယ် ကျမမှာဖြင့်ရင်တွေကိုတလှပ်လှပ်နဲ့ပေါ့ အဲ့လိုမဖြစ်တာလည်းကြာပါပြီ ပြီးတော့သူထွက်သွားတယ် ကျမလည်းဘာရယ်မဟုတ် ကျမရဲ့အတွင်းခံလေးကိုယူပြီးနမ်းကြည့်လိုက်တယ် မနေ့ကတနေ့လုံးဝတ်ပြီးမလျှော်ရသေးတာ သူမို့လို့ ပေါ့ ပြီးတော့နောက်နေ့ကစပြီး ကျမစောက်ဖုတ်လေးကို သန့်သန့်ရှင်းရှင်းလေးနဲ့ အတွင်းခံကိုလည်း တ၇က်သုံးခါလောက်လဲမယ် ဆိုပြီး တွေးထားလိုက်တယ် နောက်ပြီးစိတ်ကူးထဲမှာ မောင်ဘအေးရဲ့လီးကြီးကိုတွေးပြီး လက်ကကျမရဲ့ အဖုတ်ကလေးကိုပွတ်နေမိတယ် အဲ့လိုနဲ့ ဘယ်အချိန်အိပ်ပျော်သွားတယ်မသိပါဘူး မှေးခနဲအိပ်ပျော်သွားတယ် အဲလိုမှေးခနဲ အိပ်ပျော်သွားရာကနေ ကျမအဖုတ်ဝမှာတင်းကျပ်ကြီးဖြစ်နေတော့ အိမ်မက်လိုလိုနဲ့မျက်လုံးကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ အမလေး တူတော်မောင်ဘအေးလေ ကျမအဖုတ်ထဲကို သူ့လီးကြီးအတင်းထိုးထည့်နေတယ်

ကျမလည်းထမိန်လှန်ပြီးအိပ်ပျော်မိတာကိုး သူကတော့ အားကြိုးမာန်တက်နဲ့ ထည့်နေလိုက်တာ ဒစ်မြုပ်အောင်လောက်တောင်ဝင်နေပြီ သူကအတွေ့အကြုံမရှိလို့လားမသိပါဘူး သူ့လီးက ကျမပေါင်ကြားထဲမှာဘဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နဲ့ အဲ့ဒါကဘဲ ကျမရဲ့ခံချင်စိတ်ကိုနိုးဆွနေသလိုပါဘဲရှင် ကျမလည်း မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး သူ့လီးဝင်သာအောင် ပေါင်လေးနဲနဲကားပြီး ဖင်လေးမြောက်ပေးလိုက်တာပေါ့ မောင်ဘအေးကလည်း အလိုက်ကန်းဆိုးမသိ အဲ့ဒါကို အတင်းထိုးထည့်လိုက်တယ်

“ဘွတ်” “အား…..ရှီး……..” လီးနဲကပြတ်နေတဲ့ ကျမအဖုတ်ထဲကို သူ့လီးကြီးအဆုံးထိဝင်သွားသလို ကျမရဲ့ ညီးသံကလည်း ထွက်ကျလာတာပေါ့ အဲ့ဒါကဘဲ အရဲကိုးနေတဲ့မောင်ဘအေးကလည်း အထာပေါက်သွားတာလားမသိဘူး ကျမရဲ့ဘော်လီနဲ့ မနိုင်မနင်းဖြစ်နေတဲ့ ကျမရဲ့နို့နှစ်လုံးကိုညစ်လိုက်စို့လိုက် အောက်ကလည်းလုပ်လိုက်နဲ့ပေါ့ သူအတင့်ရဲလာသလို ကျမလည်း လီးရဲ့အရသာကို ပြတ်နေတာကြာတဲ့သူဖြစ်တဲ့အလျောက် မြိန်မြိန်ကြီးခံစားနေလိုက်တာပေါ့

“အား အား ……အင်း မောင်လေးမြန်မြန်လေးဆောင့်စမ်းပါ…..အား ……မမပြီးတော့မယ်..အင်း” “အင်း ……မမ ……..အင်း…..အား…” ကျမက သူ့ကိုမောင်လေးလို့ခေါ်လိုက်သလို သူကလည်းမမဆိုပြီးအလိုက်သင့်လေးပြန်ခေါ်တယ် “အား …..” “မမ ….အီး….ကျနော်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး…” “အ..အ..အ…..ကျနော်ပြီးတော့မယ်…..အင်း” ဆိုပြီး ကျမအဖုတ်ထဲကို သူ့သုတ်ရည်တွေလွှတ်ချလိုက်တာ များ အဖုတ်ထဲကိုနွေးကနဲနွေးကနဲနဲ့ ကောင်းလိုက်တာများရှင် ရွာထဲကလူတွေကို အတိုးမတောင်းတော့ဘဲ ကျမအဖုတ်ကိုဘဲလိုးပေးပါလို့တောင်ပြောရမလား ကျမလီးရဲ့အရသာကို တခါပြန်လည်စွဲမက်ခဲ့ပါပြီကော ကျမမှာဖြင့်သေသွားတဲ့ကိုမြမောင်ကိုဘဲ အပြစ်တင်ရမလား သူ့အမေကိုဘဲအပြစ်တင်ရမလား ဒီလို တူတော်မောင်တွေ ဘာလို့များများမမွေးတာလဲဆိုတာကို လေ ဒီလိုနဲ့ မိန်းနေတုန်း တူတော်မောင်ရဲ့လက်တွေက ကျမအဖုတ်ကိုလာစမ်းတယ်

အင်း သူလည်းအရူးအမဲသားကျွေးသလို ဘယ်လိုလုပ်တင်းတိမ်နိုင်တော့မလဲ ပြောလို့သာပြောရတာအဲ့ဒါလည်း ကျမအကြိုက်ဘဲလေ ကျမလည်း မနူးအနပ်ကလေးကို အတွေ့အကြုံအသစ်တွေနဲ့ သင်ပေးရင်း ကျမလည်း ပြတ်လပ်နေတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ လီးရဲ့အသာထူးကို ခံစားရင်း လူကြီးပီပီ သူ့ကို သင်ခန်းစာတွေပို့ချပေးရအုံးမပေါ့လေ ဒီလိုနဲ့ ကျမနဲ့တူတော်မောင်ဘအေး မမနဲ့မောင်လေးဇတ်လမ်းတွေဖြစ်ပြီး ကဲချင်တိုင်းကဲ ဆွဲချင်တိုင်းဆွဲ လိုးချင်တိုင်းလိုးပြီး အချစ်မိုးမွန် တဏုာတွင်းကျွံနေခဲ့တာပေါ့ တရက်တော့ ကျမအပြင်ကပြန်အလာ…….

“အား…ကို အရမ်းကောင်းတယ်….အား” အသံတွေကြားလို့ကျမ မောင်ဘအေးရဲ့အခန်းထဲကြည့်လိုက်တော့ အိမ်ဘေးနားက ပန်းအိဆိုတဲ့ကောင်မလေးရဲ့ ပေါင်ကြားထဲ မောင်ဘအေးခေါင်းရောက်နေတာတွေ့လိုက်တယ် ကောင်မလေးကလည်း လူးလိမ့်ပြီး ဘအေးရဲ့ဆံပင်တွေကိုကြွတ်ထွက်မတတ်ဆွဲပွတ်ပြီး ကော့ပြန်နေတာပေါ့ “ပန်း ကိုယ့်လီးကိုစုပ်ပေးနော် ပန်းလေး” “အင်း” ပြီးတော့ အဲ့မသာမလေးက ကျမပိုင်ဆိုင်ခဲ့တဲ့ မောင်ဘအေးရဲ့လီးကို ပယ်ပယ်နှယ်နှယ်စုပ်ပေးတော့တာပေါ့

“အ……ကျွတ်…ကျွတ်” “ကောင်းလိုက်တာ ပန်းလေးရယ်…….အား” မောင်ဘအေးကတော့ ခေါင်းကိုမော့ ပန်းအိရဲ့ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲအတင်းဆောင့်လိုးနေတော့တာဘဲ “အူး…ဝူး…ဝူးးးးး” ကျမလေ ကောင်မလေးအစားသနားတောင်သနားသွားတယ် “ပန်း ကိုတို့လုပ်ကြရအောင်နော်” “အင်း….ကို့သဘောလေ” အဲ့လိုနဲ့ ကျမဘဝအတွက် တခါပြန်လည်ရင်ခုန်စေပြီး ကျမရဲ့အသဲကျော်ဖြစ်နေတဲ့ မောင်ဘအေးရဲ့လီးကြီးက အခုဆို ပန်းအိရဲ့ စောက်ဖုတ်နုနုလေးထဲ ပိုင်စိုးပိုင်နှင်းနဲ့ ပယ်ပယ်နှယ်နှယ်ဝင်ရောက်နေတာပေါ့

“အိုး .. အား အိုး…” “အင်း..ကိုရယ်…” မောင်ဘအေးနဲ့ပန်းအိက အခန်းထဲမှာပွဲကြမ်းနေသလို ကျမလည်းအခန်းအပြင်ကနေချောင်းရင်း ကျမလက်နဲ့အဖုတ် ပွဲကြမ်းနေတာပေါ့ ပြီးတော့စိတ်ထဲကလည်းမောင်ဘအေးကို မကျေနပ်သလိုလို ပန်းအိကိုဘဲ သဝန်တိုသလိုလိုနဲ့ နောက်ပြီး သူတို့နဲ့အတူ ကျမပါရောခံလိုက်ရရင် ဘယ်လောက်ကောင်းမလဲဆိုတဲ့ အတွေးတွေနဲ့ပေါ့ ပြီးတော့လည်း မဖြစ်သေးပါဘူးလေ မောင်ဘအေးက နေ့တိုင်းလိုးနေတဲ့သူမို့ဘာမှမဖြစ်ဘူးထား ပန်းအိဆိုတဲ့ ကလေးမကလွယ်တာမဟုတ်ဘူး တော်ကြာရွာထဲလျှောက်ပြောလိုက်မှဖြင့် တသက်လုံးကျမကိုလေးစားအားကျနေတာတွေ မြောင်းထဲပစ်သလို ရေစုန်မျှောသွားလိုက်မယ် တော်ပါပြီလေ

မောင်ဘအေးလည်းသူ့ဘဝနဲ့သူပေါ့ ကျမလည်းသူ့ကိုချုပ်ကိုင်ထားလို့မှမရတာ အခုတလောတောင်မောင်ဘအေးက အရင်လိုဟုတ်တော့တာမဟုတ်ဘူး လီးကိုစုပ်ပေးတာကိုအားမရဘူး သူ့လရည်တွေကိုမျိုချခိုင်းတယ် အင်း ကျမလည်းထန်နေတဲ့အချိန်လည်းဖြစ် သူ့ကို လည်း လိုအပ်နေတော့ အလိုလိုက်ပြီးသူ့စိတ်ကြိုက်လုပ်ပေးခဲ့မိတာ ဟိုနေ့ကတောင် ဖင်ချချင်တယ်ဆိုပြီး ဂျီကန်နေတာ ကျမလည်း မတတ်နိုင်တဲ့အဆုံးဖင်ခံပေးလိုက်ရတယ် သူ့ဦးလေး ကိုမြမောင်တောင် ကျမကိုဖင်ချဖူးတာမဟုတ်ဘူး သူဖင်ချပြီးနောက်နေ့ကဆို ကျမမှာချီးပါတာတောင် ကောင်းကောင်းမပါနိုင်ဘူး ချီးပါတိုင်းသတိရတယ်ဆိုတာ အဲ့ဒါနေမှာဘဲ ဒါတောင်သူက မရောင့်ရဲဘူး ကျမကျွေးတဲ့ထမင်းကိုစား ကျမအဖုတ်ကိုလိုးပြီး အဖုတ်မကပါဘူး ပါးစပ်ကော ဖင်ကောအစုံလိုးတာ ပြီးတော့ ကျမအိမ်ပေါ်မှာတခြားကောင်မလေးကိုခေါ်ချတာလွန်တာပေါ့ အင်း အခုဆို သူနဲ့ပန်းအိပြီးလို့နှပ်တောင်နေပြီ ကျမလည်း သူတို့ကိုမျက်နှာချင်းမဆိုင်ချင်တာနဲ့ဘဲ ခေါင်းကြီးနဲ့ သန့်ဇင် တို့ကိုခေါ်ပြီး ဟိုဘက်ရွာကို အကြွေးလှည့်တောင်းမယ်ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ ရွာထဲထွက်လာခဲ့တယ်။

အကြွေးတောင်းပြီးပြန်အလာ ရွာထိပ်က သင်းချိုုင်းကုန်းကိုရောက်တော့ ဟိုနှစ်ကောင်ကဇတ်လမ်းစတော့တာပေါ့ ကျမလည်းသိလည်းသိတယ် ပြီးတော့ထန်လည်းထန်နေတဲ့အချိန် ပြီးတော့ အကြံအစည်လေးကလည်းရှိတာပေါ့နော် ကျမအပေါ် အနိုင်ကျင့်ထားတဲ့ မောင်ဘအေးရေ ဒင်းတွေ့အုံးမယ်ပေါ့ ခေါင်းကြီးနဲ့သန့်ဇင်တို့ မသာနှစ်ကောင်က သင်းချိုုင်းမြေလည်းရောက်ကော ကျမကိုဆွဲပွေ့ပြီး အတင်းဖက်နမ်းတော့တာပေါ့ တကိုယ်လုံးဘဲ နေရာလွတ်တောင်ကျန်မယ်မထင်ဘူး ကျမချည်းတွန်းရင်တောင် အဲ့လောက် နှံ့စပ်မှာမဟုတ်ဘူးလေ သူတို့လျှာကြီးတွေက ကျမတကိုယ်လုံးကို နေရာလွတ်မကျန် အကုန်လျှောက်လျှက်နေတော့တာဘဲ ကျမလည်း ကောင်းလည်းကောင်းတာကတကြောင်း စိတ်လည်းပါတာကတကြောင်း အကြောင်းကြောင်းနဲ့ပေါ့ သူတို့ပြုသမျှ အရသာခံနေလိုက်တာပေါ့လေ အခုဆိုခေါင်းကြီးက ကျမအပေါ်ပိုင်းကိုတာဝန်ယူပြီး သန့်ဇင်ကတော့ ကျမအောက်ပိုင်းကိုတာဝန်ယူနေတယ်လေ ကျမအဖုတ်ကလေးကမျာ သူ့လျှာကြီးနဲ့များ ကပ်ပါသွားမလား ဆိုပြီးတောင် စိုးရိမ်ရအောင် လျှက်ပေးနေလိုက်တာ ခေါင်းကြီးကလည်း ကျမနို့နှစ်လုံးကို လမ်းပေါ်က စွန့်ပစ်ခံရတဲ့ကလေးပီပီ နို့မစို့ဖူးသလိုစို့နေတယ်။

ကျမဘဝရဲ့ ခံစားချက်တွေအကောင်းဆုံးလည်းပြော ပြီးတော့ အတွေ့အကြုံအသစ်အဆန်းလေးလည်းဖြစ် ပြီးတော့ သူတို့နှစ်ယောက်ကို အသုံးချစရာလည်းရှိ လေတော့ ကျမသူတို့ရဲ့နူးနပ်မူ့တွေအပေါ်သာယာနေလိုက်တာပေါ့ ခဏကြာတော့ သန့်ဇင်က ကျမအဖုတ်ကို သူ့လီးနဲ့တေ့ပြီးပွတ်နေတယ် ကျမစိတ်ထဲ မရိုးမရွနဲ့ ခံချင်စိတ်တွေက ထိန်းမရသိမ်းမရပါဘဲရှင်

“အင်း…..လိုးပါတော့ကွာ…..မင်းကလည်း …..အင်း” ” အား..ထည့်လိုက်တော့နော်……” ကျမတောင်စကားမဆုံးသေးဘူး ဘယ်အချိန်ကတည်းက ထည့်ချင်နေတာလဲမသိတဲ့ သန့်ဇင်က သူ့လီးကို ကျမအဖုတ်ထဲ ပယ်ပယ်နှယ်နှယ်ထိုးထည့်လိုက်သလို ကျမကလည်း စိတ်လိုလက်ရ ကောင်းမွန်စွာခံစားလိုက်ရတာပေါ့ အောက်ကနေ မောင်သန့်ဇင်ကလိုးချင်သလိုလိုး ပြီးတော့ အပေါ်ကလည်း ခေါင်းကြီးရဲ့ ရှည်လျားလှတဲ့ လီးကြီးကို ကျမလည်း စုပ်ပေးရင်း အရသာရှိလှစွာ လောကစည်းစိမ်ကို ပြည့်ပြည့်၀၀ကြီးခံစားလိုက်တာပေါ့လေ ပြောလို့သာပြောရတယ် မောင်သန့်ဇင်က ကျမတူတော်မောင်ဘအေးလောက်တောင်စံချိန်မမှီဘူး ငါးမိနစ်လောက်ကြာတာနဲ့ ကျမအဖုတ်ထဲကို သူ့ လရည်တွေ ဒလဟောပန်းထည့်လိုက်တာလေ ကျမလည်း အရည်ဝင်ရင် အသေခင်တယ်ဆိုတဲ့စကားအတိုင်း အရည်လေးလည်းဝင်ရော မှိန်းနေလိုက်တာပေါ့နော်

မိန်းတာအားရမယ်မကြံသေးဘူး ကျမအဖုတ်ထဲကို ခေါင်းကြီးက သူ့ရဲ့ကြီးမားပြီးရှည်လမျှောလှတဲ့ စံချိန်တင်လီးကြီးကို အဆုံးထိထည့်တော့တာဘဲရှင် “အမလေး….သေနာကောင်….ခေါင်းကြီးရယ်.ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ….ငါ့ကိုသတ်များသတ်နေသလားနော်….အင်း” “အင်း…..မမ….အင်းပါ….ကျနော်လေ…..အင်း….စိတ်ပါသွားလို့ပါဗျာ …အင်း” မှိုပွင့်ကြီးလို ကြီးမားဖွင့်ကားနေတဲ့ ဒစ်ကြီး ပြီးတော့ ရှည်လျားပြီး အကျော အပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့ လီးကြီး အခုတော့လေ ကျမအဖုတ်ထဲမှာ အဲ့လီးကြီးက နေရာဝင်ယူနေသလို ကျမလည်း အဲ့လီးကြီးရဲ့ စွမ်းအင်တွေကို အပြီးသတ်မှာ သောက်သုံးဖို့ ကျမအဖုတ်ကြီးကစောင့်နေတယ်လေ ဒီနေ့ ကျမလည်းကျမအကြံအစည်ကိုဖော်ဖို့ အတွက် အချိန်ကောင်းဘဲ ဟိုနှစ်ကောင် ခေါင်းကြီးနဲ့သန့်ဇင်ကိုလည်း ရွာထိပ်မှာ အဆင်သင့်စောင့်ခိုင်းထားတယ် ကျမလည်းအကြံနဲ့သူမို့ မျက်နှာကိုအတတ်နိုင်ဆုံး အချိုသာဆုံးဖြစ်အောင်ပြုံးထားပြီး “မောင်ဘအေးရေ …ငါ နေမကောင်းဖြစ်နေလို့ …အဲ့ဒါ ဟိုဘက်ရွာကိုသွားပြီးအတိုးသွားကောက်ပေးပါလား”

“အာ..ခင်ဗျားကြီးကလည်း…ဒီအချိန်ကြီး..ပြီးတော့ကျနော့မှာအလုပ်ရှိသေးတယ် ခင်ဗျားဖာသာသွား” ဟင်း သူ့အလုပ်ကိုကျမသိတာပေါ့ ဟိုမသာမလေး ပန်းအိနဲ့တွေ့ဖို့ဘဲ အဲ့ကောင်မလေးနဲ့ဖြစ်ပြီးကတည်းက ကျမကိုသိပ်အလေ့မလုပ်တော့ဘူးလေ “သွားပါ ငါ့တူရယ် တောင်းလို့ရတဲ့ထဲက တဝက်ကိုနင်ယူလိုက်လေ” “အင်း တကယ်လား” သေနာ ငွေအကြောင်းပြောလိုက်တာနဲ့ နှစ်ခွန်းမပြောရဘူး တွေ့ဦးမှာပေါ့လေ ဟင်း ဟင်း သူရွာကထွက်တာနဲ့ ရွာထိပ်မှာစောင့်နေတဲ့ ကျမရဲ့အချစ်တော်နှစ်ယောက် ခေါင်းကြီးနဲ့သန့်ဇင်က သူအလစ်မှာ သူ့ကိုဖမ်းချုပ်ပြီး သူ့ဖင်ကိုချပေးဖို့ ကျမကပြောထားတယ်လေ အဲ့နှစ်ကောင်က ပထမကတော့အင်တင်တင်နဲ့ ကျမလည်း အဲ့ကိစ္စပြီးတာနဲ့ ကျမကိုသဘောရှိဘဲလို့ပြောလိုက်တာနဲ့ ချက်ချင်းသဘောတူကြတာပေါ့ ဘယ်ရမလဲ ကျမရဲ့အချစ်နွံထဲမှာ အဲ့နှစ်ကောင်နစ်မြောနေပြီဘဲလေ ည ၁၀ နာရီလောက်ရောက်တော့ ဟိုနှစ်ကောင်ရောက်လာတယ်

“မမတင် …ကျနော်တို့ကိုခိုင်းတဲ့ကိစ္စ လုပ်ပြီးပြီဗျ” “ဖွီး..မစားသာပါဘူးဗျာ …ချီးစော်နံတယ်” “အဲ့အကောင်က မလိမ္မာဘူးဗျ ..ရုန်းတယ် အဲ့ဒါနဲ့ ခေါင်းကိုတချက်တော့ဆော်လိုက်သေးတယ်” “ဟဲ့….နင်တို့လက်လွန်ခြေလွန်တော့ မဖြစ်ပါဘူးနော်” “စိတ်ချ ..မမတင် …မဖြစ်ဘူး…အဲ့ဒါနဲ့ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်အတွက်ဆုကကော” “အဲ့အတွက်ကတော့မပူနဲ့ …အခုချိန်ကစပြီး …နင်တို့စိတ်ကြိုက်ဘဲ” အဲ့အချိန်က စပြီး ကျမရယ် သူတို့နှစ်ယောက်ရယ် ကာမစည်းစိမ်ကို မြိန်မြိန်ကြီးခံစားလိုက်ကြတာပေါ့

ခေါင်းကြီးရဲ့ ကြီးမားပြီးရှည်လျားလှတဲ့လီးကြီး သန့်ဇင်ရဲ့ တုတ်ခိုင်ပြီး သန်မာလှတဲ့ လီးကြီး ကျမအတွက်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ လိုးချက်တွေကို ကျမအဖုတ်ကြီးကိုအစွမ်းကုန် ဖြဲပေးပြီး ဖြည့်ဆည်းပေးလိုက်တာပေါ့ မနက်မိုးလင်းတော့ ကျမတူတော်မောင်ဘအေးပြန်ရောက်လာတယ်လေ ခေါင်းကဒဏ်ရာကိုလက်နဲ့အုပ်ပြီးပေါ့ ပြီးတော့ လမ်းသွားရင်ကုန်းကုန်းကွကွနဲ့ အော် ဟိုနှစ်ကောင်ရဲ့အစွမ်းကမသေးပါလား အင်း ပြောလို့သာပြောရတယ် သူတို့ရဲ့အစွမ်းကို ကျမကိုယ်တိုင်ကြုံဖူးတာဘဲလေ ကျမက မောင်ဘအေးကို ဘာဖြစ်လာတာလဲလို့မေးတော့ သူကပြောတယ်ချော်လဲတာတဲ့ ကျမလည်းဟုတ်လား တော်တော်နာမှာဘဲနော်လို့ပြောပြီး ပြုံးလိုက်တယ်လေ ပြီးပါပြီ။