Month: January 2025

မိုးဦးကျရာသီဆိုတော့ အရာရာဟာ အလွမ်းငွေ့ငွေ့ လောင်လှိုက်နေသလို သွန်းတစ်ယောက်လည်း သူမရဲ့ ဆံနွယ်ရှည်တွေကို တမ်းတ​နေမိသည်။ ဆံနွယ်ရှည်တွေကို​ တွေးမိတိုင်း လူယုတ်မာနှစ်ယောက်ကို ရင်ထဲအသည်းထဲက နာကျည်းနေမိလေသည်။ သူမနာမည်က သွန်းသံစဥ်.. အသက်က ၂၂ နှစ်..။ မိဘတွေက နယ်မှာနေတယ်။ သူမကတော့ ရန်ကုန်က ဆင်ခြေဖုံးရပ်ကွက်လေးမှာ ဒီဇိုင်နာအလုပ်ရတဲ့ ပိုက်ဆံလေးနှင့် အိမ်လေးတစ်လုံးငှားနေတယ်…။ အလုပ်ကတော့ ဒဒီဇိုင်နာအလုပ်ပေါ့။

လေပြေ ရယ် လေပြေ့သူငယ်ချင်း သုံးယောက်ရယ် ..ဗေဒင်သွားမေးကြတယ်လေအ့မဲ ှာ . ဗေဒင်က လေပြေ့ကို ဘယ်လိုယတြာချေခိုင်းလဲသိလား..လမ်းမှာ ပထမဆုံးတေ့ွတဲ့အကျီၤခရမ်းရောင်ဝတ်ထားတ့ ဲ ကောင်လေး တစ်ယောက်ကို .. ရည်းစားစကားလိုက်ပြောပါတဲ့ .. လေပြေကတည်းခပ်ပြောင်ပြောင်ဆိုတော့လေပြေ ဗေဒင်မေးတ့ဆဲ ီကနေ စထကွ ်လာကတည်းကခရမ်းရောင် ဝတ်တဲ့ ကောင်လေးကိုလိုက်ရှာတော့တာပါပဲ ဒါပေမယ့်လေ . အချိန်တွေသာကြာသွားတယ် .

မန္တလေးမြို့ရဲ့ မြို့သစ်ရပ်ကွက်တစ်ခုမှာ ကျွန်တော်က ဆိုင်ကယ်ဝပ်ရှော့တစ်ခုမှာ ပညာသင်နေတဲ့ ပညာသင်တစ်ယောက်ပေါ့ အသက်က ၁၉ နှစ် အဖေကတော့မရှိတော့ဘူူး အမေက နောင်ရေးစိတ်အေး ရအောင်လို့ဆိုပြီးဆိုင်ကယ်ဝပ်ရှော့မှာအလုပ်အပ်ပေးထားတာ နှစ်နှစ်ဆိုတဲ့ အချိန်ကာလ တစ်ခုထဲကိုရောက်ရှိခဲ့ပါပြီဆင်းရဲခဲ့တဲ့ ဒဏ်ကို ဆက်ပြီး မခံစားချင်တာကြောင့်ပညာကို စိတ်ရှည်လက်ရှည်နဲ့ စိတ်ပါပါသင်လိုက်တော့တော်တော်လေးကို ခရီးရောက်ပြီး အင်ဂျင် အပေါ်ပိုင်းတောင် ကိုင်နိုင်တဲ့ အဆင့်ရောက်ရှိခဲ့ပြီလေကျွန်တော့်အကြောင်း ပြောနေတာနဲ့ စာတောင်တော်တော်ရှည်သွားတော့မယ်

ကျွန်မနာမည်က နွယ်ပါ။ တောသူလေးပေါ့။ အရပ်ရှည်ရှည်၊ ဆံပင်ရှည်ရှည်၊ အသားညိုညိုလေး၊ ခန္ဓာကိုယ်ကလည်း မော်ဒယ်လေးလို ပိန်ပိန်လေးရှင့်။ ချစ်စရာလေးပေါ့နော်။ ကျမကိုချစ်တဲ့ ကောင်လေးတွေက ဝိုင်းနေတာပဲရှင့်။ ဒါပေမယ့် တစ်ယောက်တော့ စတွေ့ခဲ့တယ်။ နာမည်က ကိုတဲ့။ ဘယ်လောက်တောင် နာမည်က ပိုင်စိုးသလဲကြည့်။ သူနဲ့က တစ်ရွာထဲရှင့်။ ကျွန်မက အိမ်မပိုင်တော့ အပြင်သိပ်မထွက်ရဘူးလေ။ အဲဒီတော့ အသိကျွမ်း

သူ့ကို ကုလားထိုင်တလုံးမှာ ထိုင်ခိုင်းလိုက်ပါတယ် ။ သူ့ကို စနှိပ်ပေးလိုက်တယ် ။ ဇက်ကျော ပုခုံး ကို နှိပ်ပေးရင်း..“ ညိုညိမ်းက ဦးကို ဘယ်လို ခေါ်ရမှာလဲဟင်…” လို့ မေးလိုက်တော့ သူက ပြုံးပြီး “ ဦး ” လို့ဘဲ ခေါ်ပေါ့လို့ ပြန်ပြောပါတယ် ။ ညိုညိမ်းကို အနှိပ်ရပ်ပြီး

အိမ် တံခါးခေါင်းလောင်းကို ကောင်မလေးတစ်ယောက် ဖြည်းညင်းစွာ နှိပ်လိုက်ပါသည်။ တံခါးဖွင့်သံနဲ့ အတူ ”ဟယ် မိုး ပါလား.. ရောက်လာပြီလား.. လာ လာ ဝင်ခဲ့လေ” “ဟုတ်ကဲ့ မမမြင့်.. ဘူတာရုံကနေ တန်းလာခဲ့တာ ကိုမောင်ကော” ”ရှိတယ် ရှိတယ် ဇာနည်လည်း ရှိတယ်” ”ကိုမောင်ရေ ဇာနည်ရေ ဒီမှာ မိုး ရောက်လာပြီ”

ကျွန်တော် ဆယ်တန်းလောက်က အမေကအိမ်မှာ ထမင်းချက် အဝတ်လျှော်လုပ်ပေးဖို့ ရပ်ကွက်ထဲက အဒေါ်ကြီး တစ်ယောက်ကို အကူအညီတောင်းလိုက်တယ်။ ပိုက်ဆံချေးငှါးထားတော့ လာကူလုပ်ပေးတယ်။ အိမ်ဖော်တော့ မဟုတ်ဘူး။ အမေနဲ့အဖေက ဈေးထဲမှာ ကုန်ခြောက်ရောင်းတော့ မနက်သွား ညနေပြန်နဲ့ အိမ်ကိစ္စ လှည်မ့ကြည့်နိုင်ဘူး။ ကျွန်တော့် အစ်မတွေက တက္ကသိုလ်တက်နေကြပြီ။ အိမ်မှာ ကျနော် တစ်ယောက်တည်းပေါ့။ အဲဒီ အဒေါ်ကြီး

ဟဲ့…ဟဲ့…လုပ်ပါဦး….ဟိုမှာ ဖိုးတာ အပေါက်ကျွံပြီ….အော်…ဒီကလေးနယ်….ရေပုံးကြီးတစ်ဖက်နဲ့ အို….” အရီးလေးရဲ့ အော်သံကြောင့် မမရီဟာ ကမန်းကတန်းပြေးလာပြီး ကျွန်တော့်ကို ဆွဲထူပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မမရီရဲ့ ပုခုံးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ လှမ်းပြီး ဆွဲဖက်ကာ အားယူပြီး ထလိုက်ပါတယ်။ မမရီကပဲ အပေါက်ထဲကျွံနေတဲ့ ကျွန်တော့် ရဲ့ ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို ငုံ့ပြီး သူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲထုတ်ပေးခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။ ” ဟင်….သွေးတွေ…”

သက်နွယ်မှာ သန်းဇော်ကို စွဲလမ်းနေရသည့် အချက်တွင် စောက်ဖုတ်ယက် ကျွမ်းကျင်မှုလဲ တစ်ခုအပါအဝင်ဖြစ်သည်။ သန့်ဇင်မပေးသော စောက်ဖုတ်ယက်ပေးချင်းကို သန်းဇော်က ကောင်းကောင်း အသုံးချကာ သက်နွယ်၏ ကာမခလုတ် ဖွင့်တော့သည်။ သက်နွယ်ကတော့ အိပ့်ယာခင်းမျာကို စုပ်ကိုင်ရင် သန်းဇော်အား ကော့ကောပေးနေသည်။ သန်းဇော်ကလဲ သက်နွယ်ခါးကို ကိုင်ကာ စောက်စီလေးကို လျှာဖျားလေးနှင့် ကလော်ကာ ယက်ပေးနေသည်။အား. ဟင်း.

ကောင်းကင်ပြာပေါ်မှာ ရောင်စုံသက်တန့်နဲ့အားအင်ကုန်ခမ်းနေတဲ့ နေရောင်ခြည်ရဲ့အလှက ပတ်ဝန်းကျင်ကို ပိုမို သစ်လွင်စေပါတယ်။လေညှင်း ရဲ့အေးမြတဲ့ ထိတွေ့မှုကလည်း စိတ်ကို ကြည်နူးစေတာအမှန်ပါ။သာယာအေးမြတဲ့ ညနေလေးကို ပိုပြီး ပြည့်စုံသွားစေတာကတော့ ချစ်သူရဲ့ အပြုံးလို့ပြောရမှာပဲ။ ကျွန်တော်နဲ့သူ စ တွေ့ဖြစ်တာ မွေးနေ့ပွဲ တစ်ခုမှာပေါ့။ ညမီး အလင်းရောင်အောက်မှာ ရှိုက်ဖိုကြီးငယ် အသွယ်သွယ်နဲ့ ထင်းနေအောင်လှပ တဲ့မိန်းကလေးကို ကျနော်မြင်မြင်ချင်း ချစ်မိခဲ့တာ။သူကလည်း