မောင် မဆိုးနဲ့ကွာ

ဇော်ထွန်းနိုင်ဆိုတဲ့ကျနော်ကအခု တစ်ကောင်ကြွက်ဖြစ်နေပြီ။ငယ် ငယ်ကတည်းကအမေဆုံးတယ်။ ကျောင်းပြီးတော့အဖေဆုံးပါးသွား ပြန်တယ်။လူ့လောကအလယ်မှာ တစ်ယောက်တည်းကျန်နေတယ်။ ပျင်းရိစရာအရမ်းကောင်းတယ်။ ဒါတောင်မှအဖေကနေစရာအခန်း လေးတခန်းပေးထားခဲ့ပြီးပညာ လေးတတ်အောင်ကျောင်းထားပေးခဲ့လို့ပါ။ ကျနော်မှာနေထိုင်ဖို့အိမ်ရှိတယ်။အဲဒီအတွက်စိတ်မပူရဘူး၊ ဒါပေမယ့်ငွေမရှိဘူး။ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာအလုပ်ဝင်ရင်းကခင်ခင်ငြိမ်းဆိုတဲ့မိန်းကလေးနှင့်တွေ့ကြတယ်။ ခင်ခင်ငြိမ်းကလည်းနယ်ကပဲအဆောင်မှာနေရင်းအလုပ်လာလုပ်တာပါ။

တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်ဖေးမကူညီကြရင်းနီးစပ်လာခဲ့တယ်။ ကုမ္ပဏီက(စီအီးအို) ကလည်းသဘော ကျတယ်။ရိုးသားတဲ့အပြင်လုပ်ငန်းစီစဉ်တာကောင်းမွန်တဲ့အတွက်သူ ဌေးကလည်းချစ်တယ်။အစက တော့ကျနော်ခင်ခင်ငြိမ်းအပေါ်ရိုးရိုးသားသားပဲခင်တယ်။စနောက်တာ တော့ရှိတယ်။ခင်ငြိမ်းလဲဒီလိုပဲနေ မှာပါ။ဒါပေမယ့်ခင်ငြိမ်းကကျနော့်အတွက်ဆိုရင်စေတနာပိုပါတယ်။ ယောက်ကျားလေးကတစ်ယောက်တည်းဘဝဆိုတော့ကောင်းကောင်းချက်မစားနိုင်ဖြစ်သလိုပဲ ချက်ပြုတ်စားသောက်တတ်တာ။ သူကတော့သူ့ဘာသာချက်ပြုတ်စားတတ် တဲ့အတွက်အမြဲပဲကျနော့်အတွက်ဟင်းပိုထည့်ခဲ့တယ်။

”ခင်ငြိမ်း ဘာချ က်လာသလဲ” ကိုဇော် ကရောဘာချက်လာသလဲ” “ကြက်ဥကြော်ပဲ” “ထင်သားပဲ” အင်းလေငါလဲဒါပဲချက်တတ်တယ်” လာပါခင်ငြိမ်းမှာစုံတယ်၊ခင်ငြိမ်းအပိုချက်လာတယ်” “ဟဲ့ခင်ငြိမ်းနင်ကကိုဇော့်အတွက်ပဲ ချက်လာသလား၊ငါတို့အတွက်မပါဘူးလား” (စီအီးအို) ကလှမ်းစတယ်။ “အာဆရာကလည်းဆရာမှာကအ စစအရာရာပြည့်စုံတယ်၊သမီးဟင်းဆရာဘယ်စားမလဲ” ”နင်ကမကျွေးချင်ရင်ဒီလိုပဲ” ”မဟုတ်ပါဘူးဆရာရယ်၊ဆရာစား ချင်တာပြောခင်ငြိမ်းသေချာချက် လာပါ့မယ်” ”ဟားးးဟားးစတာပါခင်ငြိမ်းရာ၊ကိုဇော်ကိုပဲသေချာချက်ကျွေးလိုက်ပါ။

ဒီကောင်ဟင်းကြည့်လိုက်ရင်ကြက်ဥကြော်ပဲ” ”ဟုတ်တယ်ဆရာရေ” “ကိုဇော် မင်းငါ့ဆီကဟင်းလာယူ၊မင်းအမလဲ မင်းအတွက်ပိုထည့်ပေးလိုက်တယ်””ဟုတ်ကဲ့ပါဆရာ” “ခင်ငြိမ်းနင်နှော်ငါမပြောမရှိနဲ့၊ ကိုဇော်ကငါတွေ့ဖူးတဲဝန်ထမ်းထဲ မှာ တော်တဲ့လူထဲပါတယ်” “ဆရာကလည်းမြှောက်နေပြန်ပြီ””တကယ်ပြောတာ၊ဥက္ကဌကလည်း မင်းကိုမျှော့်လင့်ချက်ထားတယ်ကွ” “ဆရာရယ် ကျတော်ကဘာကောင်မှမဟုတ်ပါဘူး” “မဟုတ်ဘူးကိုဇော်မင်းကရိုးသား တယ်ထက်မြက်တယ်၊ငါတို့ကုမ္ပဏီအတွက်အားကိုးရတယ်” ”ကျေးဇူးပါဆရာရေ” ကျနော်(စီအီးအို) ဆီကဟင်းသွားယူ တယ်။သူကလည်းပိုပိုသာသာထည့်ပေးတယ်။

ကျနော်ခင်ငြိမ်းဆီပြန် လာပြီး “ခင်ငြိမ်းစားတော့မလား” ”စားမယ်လေကိုဇော်” “အင်းစားလေ” ထမင်းဘူးတွေကိုဖွင့်လိုက်တယ်။ခင်ငြိမ်းကသူ့ထမင်းချိုင့်ထဲကဟင်းကိုကျနော့်ကိုအရင် ဦးချ ပြီး ”ရော့ကိုဇော်စားလေ” ”စားပါ့မယ်ခင်ငြိမ်း “ခင်ငြိမ်းလဲစားလေ” “ဟုတ်ကိုဇော်” ခင်ငြိမ်းဟာကျနော့်အပေါ်မှာအ ကိုကြီးတစ်ယောက်လိုတွယ်တာ တယ်။ကျနော်လည်း ညီမတစ်ယောက်လိုခင်တယ်။ ဒီလောက်ပဲလားဆိုတော့လည်းမ ဟုတ်ဘူး၊သဘောလည်း ကျပါတယ်။ခင်လေးရုပ်က အလှကြီးတော့မဟုတ်ပေမယ့်ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကမဆိုးဘူး။ ချစ်စရာကောင်းပါတယ်။ အနီးကပ်မြင်ရတဲ့ ကျနော်တစ်ခါတလေလည်းခင်ငြိမ်းကိုကြိုက်ရင်မဆိုးဘူးလို့တွေးမိ တယ်။ခင်လေးဆီကရတဲ့ကိုယ်သင်းနံ့လေးတွေကြောင့်တစ်ခါတစ်ခါ လည်းရင်ခုန်တယ်။ကုမ္ပဏီကအ ကြိုအပို့ရှိတဲ့အတွက်ကားနှင့်အ တူပြန်ရတယ်။

အဲဒီအခါကျတော့ လည်းခင်ငြိမ်းနှင့်ကျနော်ကပ်ပြီး ထိုင်လေ့ရှိတယ်။နူးညံ့တဲ့သူ့ပေါင် လုံးအထိအတွေ့ကြောင့်တစ်ခါတစ်ခါလည်းငပဲကတောင်တယ်။တဖြေးဖြေးနှင့်ခင်ငြိမ်းကိုကျနော်ကြိုက် လာတယ်။ခင်ငြိမ်းလဲရိပ်မိလာတယ်။ကျနော့်အပေါ်ကြင်ကြင်နာနာ လုပ်ပေးနေတဲ့ခင်လေးကိုကြည့်ပြီးကျနော်ချစ်မိသွားပြီလေ။တနေ့နေမကောင်းတော့ရုံးမတက်ပါဘူး။ ညနေစောင်းတော့ခင်ငြိမ်းရောက် လာပြီးကျနော့်ရဲ့ဝေယျာဝိစ္စတွေကို လုပ်ပေးတယ်။ ”ခင်ငြိမ်း” “ရှင်” ”ခင်ငြိမ်းကိုကျနော်ချစ်တယ်” ”ရှင် ကိုဇော်’” “ခင်ငြိမ်းကိုလက်ထပ်ပါရစေ” ”ကိုဇော်ရယ်” “ခင်ငြိမ်းရောကိုဇော့်ကိုချစ်တယ်မလား” “အာ…ကိုဇော်ကလည်း” ခင်ငြိမ်းသူ့လက်တွေကိုသာငုံကြည့်နေတယ်ကျနော်ခင်ငြိမ်းကိုလှမ်း ဖက်လိုက်ပြီးနဖူးကို နမ်းလိုက်တယ် ချစ်တယ်မလားခင်ငြိမ်း” ”အင်း ချစ်ပါသတဲ့ရှင်” ကျနော်ခင်ငြိမ်းပါးပြင်ကိုနေရာအနှံ့နမ်းလိုက်တော့တယ်။

”ဟွန်း အရမ်းကဲတယ်” ”ချစ်လို့ကဲတာပါ” “ခစ် ခစ် ခစ်” ”ခင်ငြိမ်း ဒီနေ့မပြန်နဲ့တော့” ”အမ် ဘယ်လိုဖြစ်မလဲ” ”မောင့်ကိုပစ်ထားမှာလားခင်ငြိမ်း” “မောင်တဲ့လားရှင်” ”မောင်လို့ပဲခေါ်ပါအဲဒီအသံလေး ကြားချင်လို့” ”ဟင်းနှော်တကယ်ဆို ကိုကိုလို့ပဲခေါ်ရမှာ” “မောင်ကအငယ်လုပ်ချင်လို့ပါ” ”သွား လူလည်ကြီး” “ခေါ်လေမောင်လို့” ”အင်းပါမောင်ရယ်ခင်ငြိမ်းမောင့်အတွက်စားစရာစီစဉ်လိုက်ဦးမယ်” ခင်ငြိမ်းထပြီးစားစရာစီစဉ်ပေး တယ်။သူစီစဉ်ပေးတဲ့စားစရာကိုကျနော်ကခွံ့ကျွေးခိုင်းတယ် ”မောင်ကတကယ်ကလေးလေးလုပ်ချင်တာပေါ့” “အင်းလေ လက်ထပ်ပြီးကလေးမယူခင်ထိ မောင်က ခလေးပဲ” ”ဟွန်း သိပ်ဆိုးတဲ့မောင်” အဲဒီနေ့ကခင်လေးအဆောင်မပြန်ပဲကျနော်ဆီမှာပဲအိပ်လိုက်တယ်။

ခင်ငြိမ်းကိုအရမ်းတွေ့ချင်တယ်။ ခင်ငြိမ်းဆီကိုဖုန်းဆက်လိုက်တယ်”ခင်ငြိမ်း” “ပြောလေ ကိုဇော်” ”အာ ဘာကိုဇော်လဲ၊မောင်လို့ခေါ်လေ” “အာကိုဇော်ကလည်းလူတွေရှိတယ်””လက်ထပ်မယ့်လူတွေပဲကွာ ၊လူတွေသိလေပိုကောင်းလေပေါ့””ခစ် ခစ် ခစ်” “အရမ်းပိုတယ်နှော်” ”မပိုပါဘူးခင်ငြိမ်းရယ်မောင်လွမ်းလို့” “တော်ပြီကွာအလုပ်တွေရှိသေး တယ်” ”ခင်ငြိမ်းနှော်မောင် နေကောင်းလားတောင်မမေးဘူး” ”နေကောင်းသွားပြီပဲကို” “မကောင်းသေးဘူး ပြန်ဖြစ်နေပြီ” ”ဟယ်တကယ်လား” “လိမ်စရာလားခင်ငြိမ်းရာ” ”အင်းအဲဒါဆိုခင်ငြိမ်းရုံးဆင်းရင် လာခဲ့မယ်” ”အင်းမောင်မျှော်နေမှာ” ခင်ငြိမ်းကိုလိမ်ခေါ်လိုက်တယ်။ ခင်ငြိမ်းညနေရောက်တော့ခင်ငြိမ်း ရောက်လာတယ်။

တံခါးထဖွင့်ပေး ပြီးခင်လေးကိုအိပ်ခန်းထဲခေါ်ခဲ့ တယ် “မောင်အပြင်မှာထိုင်မယ်လေ” ”မောင်မထိုင်ချင်ဘူးကွာ၊ထိုင်နေရာတာညောင်းလာပြီ” ”အင်းပါမောင်” ခင်ငြိမ်းကိုကုတင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းပြီး တော့ခင်ငြိမ်းကိုဖက်ကာနမ်းလိုက်တယ်။ “နေမကောင်းဘူးဆို” ”ခင်ငြိမ်းနဲ့တွေ့တော့ပျောက်ပြီလေ” “ဟွန်းသိပ်တတ်တယ်” ”ချစ်လို့ပါခင်ငြိမ်းရယ်” ပြောရင်းနဲ့ခင်လေးနှုတ်ခမ်းကိုစုပ် နမ်းလိုက်တယ် “ြပြတ် “ ”အွန်း အင်းဟင်းးး” ”မောင် မဆိုးနဲ့ကွာ” “ဆိုးမှာပဲ”” ” ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ်” ”အင်းးဟင်းးယားတယ်မောင်” ခင်ငြိမ်းမှာပြောရင်းနှင့်ကိုကျနော်ခင်ငြိမ်းရဲ့လည်တိုင်ကျော့ရှင်းရှင်းလေးကိုစုပ်ယူလိုက်တယ်တစတစနဲ့ နယ်ကျော်လာတဲ့မောင့်ကြောင် ရင်တွေမောဟိုက်နေတယ်။မောင်က ရခင်ငြိမ်းနောက်ကျောကိုအသေအချာပွတ်ပြီးနမ်းနေတော့အနမ်းမခံဖူးသေးတဲ့ခင်လေးရင်တွေခုန်ပြီး တုန်နေတာပေါ့။ကျနော်လည်းတစထက်တစပိုပြီးရဲတင်းလာတယ်။

ခင်ငြိမ်းအင်္ကျီဇက်ကိုအပေါ်ဆွဲတင်လိုက်ပြီးဘရာချိတ်ကိုဖြုတ်ချလိုက်တယ် ”မောင်တော်ပြီကွာမဆိုးနဲ့တော့” ခင်ငြိမ်းအင်္ကျီနောက်ကျောကိုအ တင်းဖိပြီးတားမြစ်တယ်။ “အရမ်းချစ်တယ်ခင်ငြိမ်းရယ်” ကျနော်ခင်ငြိမ်းကိုအိပ်ရာပေါ်တွန်းလှဲလိုက်ပြီးခင်လေးအင်္ကျီကိုအပေါ်တွန်းတင်လိုက်တယ်။ခင်လေးရဲ့နို့ စိုင်ထွားထွားတွေကလျှံထွက်လာ တယ် “အိုးမောင်နှော်” ကျနော်ခင်လေးနို့တွေကိုတပြွတ် ပြွတ်စို့လိုက်တယ်။နို့ဝန်းလေးတွေကိုငုံလိုက်ပြီးနိုးသီးခေါင်းပြူပြူ လေးတွေကိုလျှာနှင့်ဝိုက်သိမ်းလိုက်တဲ့အခါ ”ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “”အာ့မောင်နှော်အင်းဟင်းးဟင်းး၊လွှတ်ပါမောင်ရယ်၊မကောင်းပါဘူးကွယ်” ”မရဘူးကွာဒီနေ့ချစ်မယ်ခင်ငြိမ်းအဆောင်မပြန်ရတော့ဘူး” ”မောင်ကလည်းကွာ ခင်ငြိမ်းတို့လက်မှတ်မထပ်ရသေးတဲ့ဟာကို” “မနက်ဖြန်ရုံးမှာပြောလိုက်မယ်။ ဝါမဝင်ခင်လက်ထပ်ဖို့စီစဉ်လိုက်မယ်လေ” ”အင်းလက်ထပ်ပြီးမှလေ” ”မရဘူးကွာ ဒီနေ့မောင်နှင့်အတူနေရမယ်” ခင်ငြိမ်းမောင့်ကိုမပြောတော့ပေ။

ခင်ငြိမ်းလည်းမိန်းမသား၊ဆိတ် ကွယ်ရာမှာချစ်ရသူနှင့်အတူနေမယ်ဆိုတဲ့စကားကြားလိုက်တဲ့အခါ ခင်ငြိမ်းစိတ်တွေလဲယိမ်းယိုင်ခဲ့တယ်။ရင်တလှပ်လှပ်ခုန်ပြီးပိပိမှာစိုလာခဲ့တယ် ။မောင်ကခင်ငြိမ်းနို့ကိုတလှည့်စီစို့ပေးတော့တချက်တချက်စိတ်က ထိန်းမရအောင် ဖြစ်လာကာမောင့် အလိုကျဖြစ်သွားရပြီ။မဖြစ်လို့ခံနိုင်ရိုးလားနို့ကိုစို့ပြီးစ ကပ်ကြားကတေလက်လျှိုသွင်းပြီး ခင်ငြိမ်းရဲ့အဖုတ်ကိုအတွင်းခံပေါ်ကပွတ်ပေးနေတော့ခံလေး စိတ်တွေထိန်းမရနိုင်ဖြစ်သွားရတယ်။ ကျနော်ခင်ငြိမ်းနို့တွေကိုတပြွတ် ပြွတ်စို့နေသလိုကျနော်ရဲ့ငယ်ပါက မာပြီးခင်ငြိမ်းရဲ့ပေါင်ကိုထိုး မိနေတယ်လေ။ခင်ငြိမ်းရဲ့ပေါင်ကိုလျှာလာထိနေတဲ့မောင့်ရဲ့လီး ကြောင့်ခင်ငြိမ်းရဲ့စိတ်ကိုလာဆွပေးနေတယ်။ ခင်ငြိမ်းမှာတဖြေးဖြေးနှင့်အဖုတ်ထဲအရည်တွေစိုရွှဲလာပြီလေ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” ”အာ့ အင်းဟင်းးဟင်းးးမောင်ရယ်” မောင့်ရဲ့နို့စို့ပြီးလိင်စိတ်ကိုနိုှးဆွပေးမှု့ကြောင့် ခင်လေးမှာတဖြေးဖြေးနှင့်ညည်းတွားမိတယ်။

အတွင်းခံကြားထဲရောက်လာတဲ့ လက်ကခင်ငြိမ်းရဲ့အဖုတ်အကွဲ ကြောင်းစမ်းပြီးကလော်ပေးတော့ ခင်လေးရဲ့စောက်စိကာမဖူးလေးကို ထိပေးမှု့ကြောင့်ခင်ငြိမ်းမှာစိတ်ကတဖြေးဖြေးနှင့်စိတ်ပါလာပြီး မောင့်ရဲ့ကြင်နာမှု့ကိုသာလိုချင်သလို ဖြစ်နေပြီ။ ကျနော်လည်းခင်ငြိမ်းရဲ့အတွင်းခံကိုဆွဲချွတ်လိုက်တော့ ခင်ငြိမ်းလဲသူ့ရဲ့ဖင်ကိုကြွပေးတယ်။ကျနော် လည်းခင်ငြိမ်းရဲ့ပေါင်ကြားကိုလှမ်းကြည့်တော့မို့ဖောင်းနေတဲ့ဆီးခုံမို့မို့ လေးနှင့်စေ့ကပ်ပူးပြီးအရည်တွေ ထွက်နေတဲ့ပိပိနှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ ကျနော်လည်းစိတ်ထဲအားမရဖြစ်လာပြီမို့ခင်ငြိမ်းရဲ့အဖုတ်ကို လျှာအပြားလိုက်လုပ်ကာနမ်းလိုက်ပါတော့တယ်။ ”အို့ မောင် အာ့၊မလုပ်နဲ့ မောင်” ကျနော်ခင်ငြိမ်းပြောစကားနားမ ထောင်ပါဘူးလုပ်စရာရှိတာဆက် လုပ်တယ်။စိတ်ကလည်းထန်နေတာ့မို့ခင်ငြိမ်းရဲ့အဖုတ်ကိုဖိပြီးနမ်းလိုက်တယ်ခင်ငြိမ်းအရမ်းလန့်သွားတယ်။

ထင်မထားတဲ့မောင့်ရဲ့အပြုအ မူကြောင့်လေ။အဖုတ်ထဲတိုးဝင်လာတဲ့မောင့်ရဲ့လျှာကြီးကြောင့် တချက်တွန့်ကာတားမြစ်လိုက်ပေမယ့်မောင်ကဆက်ပြီးယက်နေတာကြောင့် မောင့်ဆံပင်ကိုကိုင်ပြီး “မောင်အဲဒီလိုမလုပ်ပါနှင့်မောင်ရယ်” “ခင်ငြိမ်းရယ်မောင့်ကိုခွင့်ပြုပါကွယ်” “မရဘူးမောင်ဖုန်းကံတွေနိမ့် မယ်လေ” “ခင်ငြိမ်းရယ်မောင်ခင်ငြိမ်းဟာလေးမှဒီလိုမလုပ်ပေးရင်ခင်ငြိမ်းလုပ် ပေးတာမောင်ခံစားရတော့မလဲ ”:မလုပ်နှင့်တော့လေမောင် ၊မောင်လုပ်စေချင်ရင်ခင်ငြိမ်း လုပ်ပေးပါ့မယ်” “တကယ်လားခင်ငြိမ်း” ”တကယ်ပါမောင်” ”အရမ်းချစ်တာပဲခင်ငြိမ်းရယ်” ”ခင်ငြိမ်းလည်းမောင့်ကိုချစ်လို့အရဲစွန့်လုပ်ပေးတာပါ” ခင်ငြိမ်းအပေါ်တက်ပြီးကျနော်ခင် ငြိမ်းနှုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်တယ် .””ြပြတ်” ခင်ငြိမ်းလည်းပြန်နမ်းလိုက်တယ် ။မောင့်ကိုခင်ငြိမ်းအဖုတ်မယက်စေချင်ဘူး။ မောင်တစ်ယောက်ဖုန်းကံနိမ့်မှာမလိုလားဘူးလေ ကျနော်လည်းခင်ငြိမ်းကိုနမ်းပြီးတော့ ”ခင်ငြိမ်း မောင့်ဟာနမ်းပေးပါလား” “နမ်းပေးပါ့မယ်မောင်” ကျနော်ပက်လက်လှန်အိပ်လိုက် တယ်။ခင်ငြိမ်းလည်းကျနော့ဘေးထထိုင်ပြီးကျနော့်လီးကိုကိုင်ကာ နမ်းကြည်ွပြီးမှစငုံလိုက်တယ်။

”ပြွတ် ပြွတ်” “အာ့ အိုးး အရမ်းကောင်းတယ်ခင်ငြိမ်းရယ်” ခင်ငြိမ်းကိုဒီလိုပဲပြောရမှာပဲတကယ်က အဲဒီလောက်မကောင်းဘူး၊ခင် ငြိမ်းကလီးကိုစုပ်ရုံပဲစုပ်တတ်တယ်။ “အင်းအင်းးးဟင်းးးးရှီး” ခင်ငြိမ်းမောင်ကအရမ်းကောင်း တယ်ဆိုလို့ကြိုးစားပြီးစုပ်နေရတာ။။မောင့်လီးကဟိုတနေ့ကနှင့်လုံးဝမတူဘူး ၊လီးကအရမ်းကြီးလာသလိုပိုလည်းရှည်တယ်။ကိုယ့်အဖုတ် တောင်ခံနိုင်မလားတွေးမိတယ်။ တွေးရင်းနှင့်ပိပိထဲကအရည်စီး ထွက်တယ်။ခင်ငြိမ်းရဲ့အာငွေ့နှင့် လျှာရဲ့စုပ်အားကြောင် ကျနော့်လီးကမတရားတောင်လာတယ်။

အကြောတွေပျိုင်းပျိုင်းထနေတာ။ကျနော်ခင်ငြိမ်းခေါင်းကိုအသာ လေးကိုင်ပြီးလီးကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်လိုက်တယ်။ခင်ငြိမ်းလုပ် ပေးတာနှင့်အားမရပါဘူး။နောက်မှတဖြေးဖြေးသင်ပေးရမှာပါ။လီး လည်းအဆမတန်တောင်နေပါပြီ။ ခင်ငြိမ်းစောာက်ဖုတ်ကိုလက်နှင့် နှိုက်လိုက်တယ်။စိုရွှဲနေတဲ့အဖုတ်ကိုတွေ့ပြီးလိုးရန်ဆုံးဖြတ်ကာ “ခင်ငြိမ်းမောင်လိုးတော့မယ်” ”ဟွန်းမောင်နှော်အပြောပက်စက် တယ်” ”ဟီးခင်ငြိမ်းကလဲကွာမောင်လိုးချင်အားကြီးပြီးပြောမိတာပါ” ”အင်းပါမောင်” ခင်ငြိမ်းကကျနော်လိုးဖို့ရာအိပ် လိုက်ပြီးပေါင်ကားပေးတယ်။

ကျနော်လည်းခင်ငြိမ်းပေါင်ကြားဒူးထောက်ကာလီးကိုစောက်ဖုတ် ဝတေ့ပြီးလိုးလိုက်တယ်” ဗျိ ဗျိ ဗြစ် ဗြစ် “ “အာ့မောင်ဖြေးဖြေးကွာအောင့် တယ်” အဖုတ်ဝကအရမ်းကိုကျဉ်းတယ်။ ကျနော်လီးမဆံ့မပြဲတိုးဝင်သွားတဲ့အတွက်ခင်ငြိမ်းလန့်ဖျန့်ကာတား လိုက်တာပါ။ကျနော်ဆက်ပြီးမသွင်းသေးဘဲခင်ငြိမ်းနို့ကိုတပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင်ကုန်းစို့ကာခင်ြငိမ်းရဲ့စိုး ရိမ်စိတ်ကိုလျှော့ချလိုက်တယ်။ ခင်ငြိမ်းလည်းမောင့်ကိုတားမရဘူးဆိုတာသိတယ်လေ။လီးကြီးက ခင်ငြိမ်းအဖုတ်ထဲတိုးဝင်နေတယ်။ ခင်ငြိမ်းအဖုတ်ကအတွင်းသားတွေလည်းလှုပ်နေပြီးမောင့်လီးကို ကြောက်ကြောက်နဲ့ညှစ်မိနေတယ်။မောင်ကဆက်မသွင်းသေးပဲနို့တွေကိုတပြွတ်ပြွတ်စို့နေပြန်ပြီ။ နာကျင်မှု့တွေသက်သာလာပြီးမောင့်ရဲ့လီးကိုညှစ်နေတာကိုဖြေလျော့မိ တယ်။ဝေဒနာထက်ကာမအရသာထူးကိုတွေ့လာရတဲ့အတွက်အလိုလိုညည်းမိတယ်။

ခင်ငြိမ်းဖီလ်း လင်ပြန်ရပြီဖြစ်တဲ့အတွက်တဝက်တပျက်ဝင်နေတဲ့လီးကိုဖြေးညင်းစွာထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ ”ဗျစ် ဗျစ် ဖောက် “ ”အာ့ အိုး မောင်” ကျနော်သိပြီလေခင်ငြိမ်းရဲ့အပျို မှေးကိုကျနော့်လီးကထိုးခွဲခဲ့ပြီ ခင်ငြိမ်းနာသွားမှန်းလဲသိတယ်။ ဒီတော့ဆက်မလိုးပဲရပ်ကာနို့ကို ဆက်စို့ပေးလိုက်တယ် ”မောင်ရယ်အရမ်းနာတယ်” ”ခနဆိုသက်သာသွားမှာပါ” ကျနော်နို့ကိုတပြွတ်ပြွတ်စို့လိုက်တယ်။ခင်ငြိမ်းသက်သာလောက်ပြီဆိုမှ “ခင်ငြိမ်းမောင်ဆက်လုပ်မယ်နှော်” ”အင်းပါမောင်” ကျနော်ခါးမတ်လိုက်ကာခင်ငြိမ်းခါးကိုလှမ်းဆွဲပြီးတချက်ချင်းအဝင်အထွက်ကိုပုံမှန်လေးလုပ်လိုက်တယ်။ လီးဒစ်ကခင်ငြိမ်းအဖုတ်ကို ပွတ်ဝင်ပွတ်ထွက်နှင့်ကြပ်တည်းစွာဝင်ထွက်နေတယ်။သွေးစသွေး နလေးနည်းနည်းပဲလီးရည်နှင့် စောက်ဖုတ်ရည်ကြားမှာတွေ့ရ တယ်။ငါးမိနစ်လောက်ပဲလိုးရသေးတယ်။

ခင်ငြိမ်းညည်းတွားသံထွက်လာတယ် ”ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ်ဘွတ်” ”အင်းဟင်းးးဟင်းးအင်းးး” ”ဘွတ် ဖွတ် ဖန်းးဖန်းးးဖန်းးး” ”အာ့! အင့် !အင်းဟင်းးးမောင်ရယ်” ခင်ငြိမ်းညည်းတွားသံနှင့်အတူ အဖုတ်ထဲကညှစ်လာတယ်။ခင်ငြိမ်းပြီးတော့မယ်ဆိုတာကျနော်သိလိုက်တယ်။ ကျနော်လည်းပြီးချင်နေပြီလေ။ ဒီတော့လိုးတဲ့အရှိန်ထပ်မြှင့်ကာ ဆောင့်လိုက်တယ် “ဘွတ်.. ဖွတ်.. ဘွတ် ဖန်းးဖန်းးဖန်းး” “အာ့! အီးးရှီးးရှီးးးးအာ့ အင်းဟင်းးအားရှီးးး” ညည်းတွားသံပိုဆူလာပြီးခင်ငြိမ်း ပိပိထဲကညှစ်အားလျော့ကာငြိမ်ကျသွားတော့တယ်။ ကျနော်လည်းမာန်တင်းပြီးဆက်လိုးလိုက်တယ်။

အချက်နှစ်ရာခန့်ဆောင့်ပြီးတော့ကျနော်လည်းသုတ်တွေပန်းထွက်သွားတော့တယ် “ခင်ငြိမ်းကောင်းလား” ”ဟွန်းဘာတွေလာမေးနေတာလဲ” “ကောင်းလားလို့” ”မသိဘူး နာနေတာပဲ” ”ဟားးးးး” ကျနော်ကခင်ငြိမ်းပါးပြင်ကိုနမ်း လိုက်ပြီးရယ်လိုက်ရာ “ဟွန်းသူကတော့ရယ်နေနိုင်တယ်၊ ဒီမှာတော့ကျိန်းစပ်နေပြီ” ”ခနနေသက်သာသွားမှာပါ” ထိုညကတစ်ချီပဲဆွဲလိုက်တယ်။ ခင်ငြိမ်းအရမ်းနာကျင်ပြီးကြောက်သွားမှာစိုးလို့ပါ။ ဒီလိုနှင့်ခင်ငြိမ်းနှင့်ကျနော်ခြောက်လလောက်ရည်းစားဖြစ်တယ်။ တနင်္ဂနွေနေ့တိုင်းလုပ်ဖြစ်တယ်။ ခင်ငြိမ်းကိုလိင်ဆက်ဆံရာမှာမရှက်ဖို့သင်ပေးရင်းအဖုတ်ယက်ကိုခွင့်ပြုစေတယ်။ တဖြေးဖြေးနှင့်ခင်ငြိမ်း လီးစုပ်ကျွမ်းကျင်လာယုံမကဖင်ပါလိုးခံတတ်လာတယ် ။နောက်တော့ကျနော်တို့လက်ထက်ဖြစ်တယ်။ လက်ထပ်ပြီးလေးလလောက်မှာ ခင်ငြိမ်းကိုယ်ဝန်ရလာတယ်။

ကျနော်လည်းလက်ထပ်ပြီးတော့(စီအီးအို) ကိုအလုပ်ကထွက်ခွင့်တောင်းတဲ့အခါ။(စီအီးအို) က ခွင့်မပြုဘူး။ဥက္ကဌနှင့်တိုင်ပင်ပြီး လုပ်ငန်းခွဲတစ်ခုကိုအပြတ်ပေးတယ်။ ကြိုတင်ငွေပါထုတ်ပေးတဲ့အတွက်ကျနော့်လုပ်ငန်းကိုကိုယ်တိုင်ဦး ဆောင်ရတယ်။ ဒါကစီးပွားရေး။အိမ်ထောင်ရေးမှာတော့ကျနော့စိတ်တိုင်းကျဆောင် ရွက်ပေးပါတယ်။ကျနော်လည်း ဆက်ကြိုးစားတယ်။ ဒီလိုနှင့်နောင်ထပ်လေးနှစ်အကြာမှာ ခင်ငြိမ်း ကိုယ်ဝန်ထပ်ဆောင်ရတယ်။ ကျနော်ကြောင့်ပါပဲသမီးလေး အတွက်အဖော်ရအောင်နောက်တစ်ယောက်မွေးပေးဖို့တောင်းဆိုတာပါ။ ကျနော်ကိုတစ်ယောက်တည်းမွေးခဲ့တယ်။ဖေဖေနှင့်မေမေဆုံးတော့ ကျနော်ကတစ်ကောင်ကြွက်ဘ ဝလေ.. ပြီး။