Category: How To

စန်းမ …. ရှေ့အပတ်မှာ တို့ဒဂုံက ခြံထဲသွားလည်မလို့… လိုက်ဦးမလား….” “ ငါ့ဘဲနဲ့ လျှောက်လည်မလို့ ချိန်းထားတယ်ကွ….။ မင်းတို့ပဲသွားပါ ခင်သူရာ….” “ ဟဲ့ ငါလည်း ငါ့ဘဲနဲ့သွားမှာ….။ နင်လည်း နင့်ဘဲခေါ်ပြီး လိုက်ခဲ့ပေါ့…။ လျှောက်လည်တာ ခြေညောင်းတယ်…. လူမြင်တယ်ဟဲ့ စန်းမ ရဲ့….” “ အေး…ကောင်းသားပဲ… ငါ့ဘဲကိုပြောပြီး အတူသွားကြတာပေါ့….။

တင်ယုနွယ် စိတ်ပျက်လက်ပျက် ဖြစ်နေရသည်။ လူနေထူထပ်သော ရန်ကုန်မြို့ကြီးမှာ လူတန်းစား အမျိုးမျိုးရှိသည့်အနက် အလုပ်သမားလူတန်းစား များပြားခြင်းကြောင့် ညနေစောင်း အလုပ်ဆင်းချိန်များ၌ ကားဂိတ်တွေမှာ လူတွေပုံလို့နေ၏။ ထိုအချိန်မှစ၍ ကားတွေ လူကြပ်သွားသည်မှာ ညရှစ်နာရီခွဲလောက်အထိ ကားပေါ်တိုးတက်၍ပင် မရနိုင်။ ထို့နောက်ပိုင်းတွင်တော့ ကားကရှားသွားပေပြီ။ တင်ယုနွယ်တို့အလုပ်က မော်တာစက်ချုပ်လုပ်ငန်း။ အလုပ်ကျလျင် ကျသလို အိမ်ပြန်နောက်ကျတတ်သည်။ တခါတရံဆို ညရှစ်နာရီခွဲ

ခွေးသိုး၏လီးကြီးက မစိန်ခင်၏ ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အကြားရှိ စောက်ဖုတ်အခေါင်းပေါက်ကျဉ်းကလေးထဲသို့ အဆက်မပြတ် ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်လာနေသည်။ မစိန်ခင်တစ်ယောက် ခါးကလေး ကော့ကနဲ ကော့ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး သူမဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ပင့်မြှောက်၍ ခွေးသိုး လိုးဆောင့်မှုကို ဇိမ်ယူခံစားနေသည်။ ခွေးသိုးမှာ အရပ်ပုပုပြတ်ပြတ် လူလုံးလူဖန် သေးသော်လည်း သူ့လီးကြီးကမူ သူ့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်နှင့် မလိုက်ဖက်အောင်ပင် ကြီးမားဖွံ့ထွားကာ ရှည်လည်းရှည်လွန်းလှသည်။ သူ တစ်ချက်တစ်ချက် အားယူလိုးဆောင့်လိုက်တိုင်း

ကျွန်မနာမည်က စုလှိုင် ပါ။ အိမ်ထောင်ရှင်မ တစ်ယောက်ပေါ့။ ကျမအမျိုးသားကတော့ ကိုနိုင်အောင်ပါ။ ကျမတို့နှစ်ယောက်စလုံး ကုမ္ပဏီတစ်ခုထဲမှာပဲ အတူတူလုပ်ကြပါတယ်။ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံးက ကုမ္ပဏီဝန်ထမ်းတွေ ဖြစ်တဲ့အတွက် အိမ်ထောင်သက်တမ်း လေးနှစ်အတွင်းမှာ ကလေးမယူဖြစ်ကြသေးပါဘူး။ ကိုနိုင်အောင်ကတော့ အသက် ၃၄ နှစ်ရှိပြီး ကျမက သူ့ထက် အသက်လေးနှစ် ငယ်ပါတယ်။ ကျမတို့ မင်္ဂလာဆောင်ပြီးတော့ ငွေကြေးကြွယ်ဝ ချမ်းသာသော

တကယ့် ဖြစ်ရပ်မှန်ပါဗျ။ ကျနော်က ချစ်သူကို အရမ်းချစ် အရမ်းသဝန်တိုတဲ့ သူပါ။ ကျ‌နော့်ချစ်သူကို စေ့စေ့ကြည့်တာတောင် ကြိုက်တဲ့သူ မဟုတ်ပါဘူး။ ကျနော့်လို လူမျိုးက  ကပ်ကိုး စိတ်ဝင်စားလာမယ် ကျနော့်မိန်းမကို သူများတွေ တက်လိုးတာကြည့်ပြီး ကျေနပ်နှစ်ခြိုက်နေမိမယ်လို့ ထင်တောင် မထင်မိထားပါဘူး။ အခုတော့ ကျနော်က ကျနော့်မိန်းမကို သူစိမ်း‌ယောင်္ကျားတွေ တက်လိုးတာ ကြည့်ပြီး အရမ်းကျေနပ်တတ်နေပါပြီ။

“ ဦးလေး…..အဲဒီအိမ်ရှေ့မှာရပ်…..ရပ်…..” “ ကျွိ….” “ ဟုတ်တယ် ဦးလေးရေ…ကျေးဇူးပဲ…” သင်းသင်း တစ်ယောက် ဆိုက်ကားပေါ်မှ ဆင်းပြီး ဆိုက်ကားခ ပိုက်ဆံပေးလိုက်သည်..။ အထုပ်အပိုးများကို သယ်ပြီး ခြံတံခါးဆီသို့ လျှောက်လာလိုက်လေသည်..။ အထုပ်အပိုးဆိုပေမယ့် ခရီးဆောင်အိတ်တစ်လုံးနှင့် လက်ဆွဲအိတ်တစ်လုံးမျှသာ ဖြစ်သည်.။ ခြံတံခါးသော့ဖွင့်ဝင်ပြီး ပြန်ပိတ်လိုက်သည်..။ အိမ်ထဲသို့ တောက်လျှောက်ပဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်..။ ခြံတံခါးကို သော့ခတ်ထားသဖြင့်

“ ဂိုးဟေ့…ရွှီ…” အောင်အောင် သွင်းလိုက်သော ဂိုးဝင်သွားပြီဆိုတာ သိလိုက်သည်နှင့် ကွင်းထဲ ပတ်ပြေးနေမိသည်။ ဒီဂိုးသည် သူတို့အသင်းအတွက် တစ်လုံးတည်းသော အနိုင်ဂိုး ဖြစ်ပေသည်။ ရှေ့တန်းနေရာမှ အ.ထ.က လက်ရွေးစင်အဖြစ် ထူးချွန်စွာ ကစားတတ်သော အောင်အောင်တို့အသင်း ဒီလိုမျိုး ဗိုလ်လုပွဲထိ တက်လာအောင် အောင်အောင်ကပင် ဂိုးတွေ တဒိုင်းဒိုင်းသွင်း၍ လုပ်ဆောင်ခဲ့သည် မဟုတ်ပါလား။ အောင်အောင်တို့

ကနှင်းထည်ဝါ တစ်ယောက် ဧည့်ခန်းထဲ စာအုပ်တစ်အုပ်အား အာရုံစိုက်ပြီးဖတ်သော ခင်ပွန်းဖြစ်သူဆီ ကော်ဖီခွက်လေး ကိုင်ကာ လျှောက်လာခဲ့၏။ ” မောင် … ကော်ဖီ ရပြီနော် “ ” အင်း … ခဏထိုင်ဦး ဝါလေး … မွေးနေ့က နောက်အပတ်ထဲမလား “ ” အင်းလေ … မောင်ရဲ့

မြစ်ပြင်ကို ဖြတ်သန်းတိုက်ခတ်လာသော လေ အေးအေးကြောင့် ရေချိုးရမှာ တွန့်ဆုတ်ချင်သလိုလို ဖြစ်သွားသည်။ နေ့လည်ခင်းလည်းဖြစ် ရေချိုးဆိပ်လည်းမဟုတ်တဲ့ ဒီနေရာကို တော်ရုံလူတွေ သိပ်မလာကြပဲ ငါးမျှားသူ တစ်ယောက်တလေသာ လာတတ်ကြသည်။ ဒါတောင် ငါးကျသည့် အခါမျိုးမှသာလာတတ်ခြင်းဖြစ်သည်။ တဖြည်းဖြည်းဖြင့် ရေစပ်ရှိရာ ဆင်းလာခဲ့သည့် အောင်မင်းသိန်း တစ်ယောက် ကုန်းအဆင်းလမ်းကလေးအတိုင်း တရွေ့ရွေ့ဖြင့် ဆင်းလာချိန် မြစ်ရေအစပ်တွင် စက်လှေပျက်

ကျွန်တော့်အဖေ နောက်အိမ်ထောင်ပြုတော့ ကျွန်တော် ရှစ်နှစ်သားလောက်ပဲ ရှိပါသေးတယ်။ ကျွန်တော့်မိထွေးမှာ သမီးတစ်ယောက် ပါလာပါတယ်။ သူကလည်း ကျွန်တော်နဲ့ ရွယ်တူပါပဲ။ မေမေ့နေရာကို အစားဝင်လာတဲ့သူဖြစ်လို့ သူတို့သားအမိ နှစ်ယောက်ကို ကျွန်တော် လုံးဝကြည့်လို့ မရပါဘူး။ နည်းနည်း အရွယ်ရောက်လာတော့မှ မေမေလေးရဲ့ စေတနာတွေ၊ မေတ္တာတွေကို နားလည်လာခဲ့ပါတယ်။ ဟိုကောင်မလေး သီရိနဲ့ကတော့ တစောင်းစေးနဲ့ မျက်ချေးပေါ့။