Category: News

ဒေါက်တာအောင်ဇော်လင်း ခွဲခန်းထဲက ထွက်လာသည်။ သူ့ကို အကြောင်းသိသူများက သွေးလက်ဝါးဟု တင်စားခေါ်ဝေါ်ကြသည်။ သူနဲ့ ခွဲခန်းအတူတူဝင်တဲ့ ဆရာဝန်မ ငယ်ငယ်လေးတွေနဲ့ နပ်စ်မလေးတွေရဲ့ တင်ပါးနဲ့ ရင်ဘတ်တွေမှာ သွေးစွန်းနေတဲ့ လက်ဝါးရာကြီးတွေ တွေ့ရတတ်လို့ ဖြစ်သည်။ ဒီနေ့လည်း သွေးလက်ဝါးတစ်ယောက် အလုပ်ပြီးလို့ နားနေခန်းထဲဝင်ပြီး အနားယူလိုက်သည်။ ဒေါက်တာအောင်ဇော်လင်းသည် နိုင်ငံခြားကနေ ခွဲစိတ်အထူးကုပါရဂူဘွဲ့ ရလာသည်။ ဖဲလိုးအော့ဖ်ရိုင်ရယ်ကွန်ဆားတန့်ဆာဂျင်

အိမ်တွင် မမ မရှိတုန်း အေးလွင် သူ့ရည်းစား ငယ်ငယ် ကို စကားပြောချင်၍ဟု အကြောင်းပြကာ အိမ်သို့ခေါ်လာခဲ့သည်။ အခုတော့ သူအိပ်သောအခန်းထဲတွင် အေးလွင်က လီးကို အငြိမ်မနေဘဲ ဝင်သလောက် လီးတဝက်လောက်နဲ့ပဲ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးနေတော့ ငယ်ငယ်က အောက်ကနေ ကော့ကော့ပေးနေသည်။ ဒီလို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နဲ့ လုပ်နေရင်း အေးလွင်က သူ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ခပ်နာနာဆုပ်ကိုင်ပြီး

တနေ့ ကျွန်တော် အိမ်ပြန်လာတော့ ညီဇော်တို့လင်မယား အိမ်ရောက်နေသည်။ ညီဇော်က ပြုံးပြီး “ကိုကောင်းမြတ် ကျွန်တော့်မိန်းမမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ ၃ လကျော်လို့” ပြုံးလျက်ပြောသည်။ “ဟုတ်လား ကောင်းတာပေါ့ ညီဇော်ရာ ဝမ်သားပါတယ်” ညီဇော့်မိန်းမ ယုယုခင်က “ကိုကောင်းမြတ်တို့ကော ကလေး မရသေးဘူးလား” “မရသေးပါဘူးဟာ” “အကူအညီလိုရင် ညီဇော် ရှိတယ်လေး” လို့ ယုယုခင်က

ကျွန်တော့်နာမည် လင်းလက်ပိုင် ပါ။ အညာကနေ ကုမ္ပဏီလုပ်ငန်း ဝင်ခွင့်ရတာနဲ့ မန်းလေးကို ဆိုင်ကယ်နဲ့ တက်ခဲ့တယ်။ မန်းလေးရောက်တော့ ထမင်းစား၊ စာပြီးတော့ လိုအပ်တဲ့ ပစ္စည်းလေးတွေ ဝယ်ဖို့အတွက် Electronics shop လျပ်စစ်ပစ္စည်းအရောင်းဆိုင်မှာ ဝင်ဝယ်ခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီမှာ ဆိုင်ရှင် အစ်ကိုကြီးနဲ့ တွေ့ခဲ့တယ်။ အရပ်က 5 ပေ 11 လောက်၊

မြန်မာပြည်က နာစ့်လေးတွေက ဖင်လုံးလုံးလေးတွေဆို အရမ်းချစ်စရာကောင်းတာ။ ထမီ ကြက်သွေးရောင်လေးနောက်မှာ လုံးတုံးတုံးနဲ့ ဘယ်ညာ ရွေ့သွားတာလေးတွေ ကြည့်ရတာ ဖီးလ်ပဲ။ ဘတ်(စ်)ကားစီးတုန်းများဆို မထောက်ဖို့ မနည်းအားတင်းရတယ်။ ဒါမျိုး လူပျိုတိုင်းခံစားရမှာ သေချာတယ်။ အခု စဉ်းစားရင်တောင် တံတွေးမျိုချမိတာအမှန်။ ဆိုးတာတစ်ခုက ကျနော်တို့ မြန်မာကောင်လေးတချို့ အမြင်မှာ နာစ့်တွေဆိုတာက ဒီပစ္စည်းတွေ မြင်နေတွေ့နေကျဆိုတော့ ဖီလ်းမလာမှာတို့

အလယ်တန်းပြ ဆရာမလေး ဒေါ်မေသက်အောင်မှာ ရုပ်ချောသည် ခန္ဓာကိုယ်လည်းလှသည်။ အသက်က ၂၅ နှစ်အရွယ် ဖြစ်သဖြင့် အလှတရားတို့ အစွမ်းကုန် ဖူးပွင့်နေသည့်အရွယ် ဖြစ်သည်။ စေ့စပ်ထားသူ သတို့သားလောင်းနှင့် ဒီနှစ် နွေရာသီ ကျောင်းပိတ်ရက်တွင် မင်္ဂလာဆောင်ရန် စီစဉ်ထားပြီးသား ဖြစ်သည်။ ဆရာမလေး မင်္ဂလာဆောင်မည့် သတင်းကို တစ်ကျောင်းလုံးမှ ဆရာများသာမက ကျောင်းစောင့်၊ ကျောင်းသန့်ရှင်းရေးကပါမကျန်

“လွတ်… လွတ်နော်.. အော်လိုက်မှာနော် အဟင့်.. ဟင့်… သူ့သမီးလောက် ရှိတဲ့သူကို ယုတ်မာနေတာ လူယုတ်မာ အီးး ဟီးးး ” “ ဟား ဟား ရတယ်လေ အော်လေ.. အော်… ခဏနေရင် ဒီထက်တောင် ပိုအော်ရအုံးမှာ ” ဟု ဆိုကာ ကောင်မလေး၏ ကိုယ်ပေါ် မှောက်အိပ်ကာ ကောင်မလေး၏

ကျွန်တော်တို့ ရည်စားသက် သုံးလကျော် ဆယ်တန်စာမေးပွဲ ဖြေအပြီးမှာ ခိုးပြေးခဲ့ကြတယ်။ ခိုးပြေးတဲ့ နေရာကတော့ ကျွန်တော့် အဒေါ် အပျိုးကြီး ဝယ်ထားတဲ့ အိမ်ကို ခိုးပြေးခဲ့ကြတယ်။ အဒေါ်က တာဝန်နဲ့ နယ်ကို သွားနေရတာဆိုတော့ အဲ့အိမ်မှာဘယ်သူမှ မရှိကြဘူး။ ကျွန်တော်ကတော့ အဲ့အိမ်ကို အရင်ကတည်းက တစ်လကို တစ်ကြိမ်လောက်တော့ သွားဖြစ်တယ်။ အဒေါ်က အိမ်ရှင်းဖို့

ဦးမြတ်ကျော် ထိုင်နေသော နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာကြီးမှာ မီမီကျော်က လာကပ်ထိုင်လိုက်ပြီး “အဖေ မနက်ဖြန် သမီးမွေးနေ့လေ ဘာလက်ဆောင်ပေးမှာလဲ” “သမီးက ဘာလိုချင်လို့လဲ” “စိန်နားကပ်လေး လိုချင်တယ်” “စိန်နားကပ် ?” “ဟုတ်တယ် အဖေရဲ့…. ရုံးမှာ မိုးမိုးခိုင်က ကျောက်စိမ်းနားကပ်လေး ဝတ်လာပြီး လာလာကြွားနေတာ… သမီးက မဝယ်နိုင်တော့ မျက်နှာငယ်တာပေါ့ ဝယ်ပေးနော် အဖေနော်…

နေက ဆယ်တန်းကျောင်းသူလေးပါ(အဆောင်နေကျောင်းအိပ်ကျောင်းစားပါ ယောကျ်ားလေးတွေနဲ့သပ်သပ်ဆီဆိုတော့ မ ကမ္ဘာထဲမှာပဲနေခဲ့ရသူပါ။) ဆယ်တန်းကျောင်းသူဆိုတော့ ဆယ်တန်းဖြေရတာပေါ့လေ(သိပြီးသားမလား)နေဆယ်တန်းဖြေ တော့ နေနဲ့တစ်ခုံတည်းထိုင်ရတယ့်ကောင်လေးက နေတို့ ကျောင်းက နာမည်ကျော်လေးလေ(ဆိုးလို့တော့ ဟုတ်ဘူး ပွဲအားလုံးမှာ သူက ခေါင်းဆောင်ပြီး လိုက်လုပ်ပေးလို့)(သူကလဲ အဆောင်ကျောင်းသားပဲလေ) နာမည်သာကြီးတာပါစာမေးပွဲလာဖြေ တော့ နာရီမပါဘူး (နာမည်ကြီးထမင်းငတ်တစ်ကယ်ရှိမှန်းသိသွားတယ်) မြန်မာစာနေ့ကြီး နာရီတစ်လုံး နှစ်ယောက်ကြည့်လိုက်ရတယ်။ အဲ့ကိုယ်တော်ချောက နောက်တစ်ရက် လည်းကျ