သူဌေးမကြီး နီနီထွန်း

ကျောက်ကုန်သည်သူဌေး မုဆိုးမနီနီထွန်း ဆိုတာက မန်းလေးသူ မဟုတ် ရှမ်းပြည်မြောက်ပိုင်းနယ်စပ် ရွာလေးတရွာက ရွာသူလေးသာ။ ဗကပ ကြီးစိုးသော စစ်ပွဲများ အတွင်း အကိုတွေက သူပုန်တပ်ကဖြစ်သော်လည်း မိန်းမသားတွေမို့ သားမိ၂ယောက် စစ်ရှောင်ရင်း လုံခြုံရာ မန်းလေးသို့ရောက်ရှိခဲ့လေသည်။ ကျောက်ဝိုင်းထဲက လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာ စားပွဲထိုးလုပ်ရာ ကျောက်ကုန်သည်ကြီး ဦးဝင်းမောင်က မြင်တွေ့သွားပီး တန်းတန်းစွဲ သဘောကျ၍ ငွေတသိန်းတင်တောင်းကာ လက်ထပ်ယူခဲ့လေသည်။ ဦးဝင်းမောင်သင်ကြားပြသမှုကြောင့် ဘာမှနားမလည်သော ရွာသူလေးမဟုတ်တော့။ လူတွေ အကြောင်းကောင်းကောင်းသိသော မြို့ကြီးသူတပိုင်းဖြစ်ခဲ့လေသည်။ ကိုလင်းဆိုတာက စိုင်းလင်းသူလို့ခေါ်တဲ့ သူရဲ့ ငယ်ရည်းစား။ ကိုလင်းအကြောင်း တွေးမိတော့ နီနီထွန်း စိတ်တွေက အတိတ်ဆီသို့ ပြေးထွက်လွင့်မျောသွားပါတော့သည်။

နီနီထွန်း တစ်ယောက် လမ်းတွင် နန်းကြည်နှင့် တွေ့ပါစေဟု ဆုတောင်းလာခဲ့သည်။ နန်းကြည်တို့အိမ်မှာ ကိုလင်းနှင့်ချိန်းတွေ့လေ့ရှိသည်။ နန်းကြည်တို့အိမ်က သားအမိနှစ်ယောက်တည်းမို့ လွပ်လပ်သည်။ နန်းကြည်က သားအမိနှစ်ယောက်တည်း ရှိသည်။ ပြီးတော့ နန်းကြည် အမေ ဒေါ်နန်းဦးက နားလေးသည်။ စကားပြောလျင် အော်ဟစ်ပြောပါမှ ကြားတယ်ဆိုရုံသာ။ ယခင်ကလည်း နန်းကြည်တို့အိမ်မှာ တစ်ခါ ချိန်းတွေ့ဖူးသည်။လွန်လွန်ကျူးကျူးတော့ မဖြစ်ခဲ့ကြ။ ကျန်တာတွေကတော့ ဖွတ်ဖွတ်ကြေသွားသည်။ အလိုးခံချင်သည်မှာလည်း ရူးမတတ်ပင်။ သို့သော် မယူသေးခင် ဗိုက်ပေါ်ပြီး အရှက်ရမှာစိုး၍ ဇွတ်ငြင်းခဲ့ရသည်။ ချိန်းတွေ့သည့်နေရာက အိမ်အနောက်ဖက်က နွားစာတဲထဲမှာဖြစ်သည်..။ နွားစာပုံကြီးအကွယ်တွင် ဖျာတစ်ချပ်ခင်းပြီး ချစ်သူတို့ဘာဝ ပွေ့ဖက်နမ်းရှုတ်ကြ ၊ နှိုက်ကြ ဆွကြရင်း စကားပြောလို့ မဝခဲ့ကြ။ ယခုလဲ ပွဲတော်ရှိသည့် ရက်အတွင်း တွေ့ချင်သည်ဆို ပြောလာသဖြင့် ညကျပွဲကြည့်ရန်ဟု အကြောင်းပြကာနန်းကြည်ကို ခေါ်ထုတ်ပေးဖို့ပြောရန် ထွက်လာခဲ့လေသည်။ “လွမ်းလိုက်တာ နီရယ်” “နီလည်း ကိုလင်းကိုသတိရနေတာပါ” မှုန်ဝါးဝါး လရောင်အောက်တွင် ကောက်ရိုးပုံဘေး၌ စောင်ကလေးခင်းကာ ချစ်သူရင်ခွင်တွင် ခိုမှီကာ စကားပြောနေခြင်းဖြစ်လေသည်။ cutenews.xyz နီနီထွန်းတယောက် ရှေ့ဆက်လာမည့် လင်းသူ၏ အပြာရောင် အချစ်ဇာတ်လမ်းကို ရင်ခုန်စွာ စောင့်မျှော်နေမိလေသည်။ လင်းသူက ကိုယ်ခန္ဓာကိုဘေးသို့ စောင်းလိုက်ရာ ရင်ခွင်ထဲမှီထားရာမှ လွတ်သွားကာ လင်သူပေါင်ပေါ်တွင် ဘေးတိုက်ထိုင်လျက် အနေအထား လင်းသူဖြစ်သွားလေသည်။ လင်းသူ၏လက်များက စတင်လှုပ်ရှားလာကာ ဂဏန်းကောင်များလို အထက်အောက် စုံချီ ဆန်ချီ ပြေးလွားနေလေသည်။ အပေါ်အင်္ကျီ ကြယ်သီးများကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး အတွင်းဘော်လီကိုပါ ဖြုတ်လေသည်။ အပေါ်ပိုင်းမှာ အကာအကွယ်ဟူ၍ ဘာမှ မရှိတော့ပဲ ဟင်းလင်းပွင့်သွားတော့သည်။

အေးခနဲ့ ပြင်ပလေထု၏ ထိတွေမှုနှင့်အတူ နီနီထွန်း ရင်ထဲတွင် တဒိတ်ဒိတ်ဖြစ်လာကာ အသက်ရူနှုန်းမြန်လာလေသည်။ တစုံတခုကို လိုချင်သလိုလို တောင့်တနေသလိုလိုနှင့် လက်များကို တဖက်နှင့်တဖက် ပွတ်သပ်ကာ ဆုတ်ချေ ဖြေချေလုပ်နေမိလေသည်။ လင်းသူက နှုတ်ခမ်းများကို အငမ်းမရစုပ်နမ်းရင်း လုံးကျစ်မာတင်းနေသော ဖွံ့ဖွံ့ဖြိုးဖြိုး နို့နှစ်လုံးကို တစ်လုံးချင်း ချေပေးလေတော့သည်။ ရင်သားနှစ်ဖက်ဆီမှ ရှိန်းခနဲ့ ရှိန်းခနဲ့ ဖြစ်ကာ တကိုယ်လုံး ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်းထလျက် လက်နှစ်ဖက်က လင်းသူအားတအားဖက်တွယ်ကာ အငမ်းမရပြန်နမ်းမိလေသည်။ အနမ်းရှည်ကြီးအဆုံးမှာတော့ လင်းသူကခေါင်းငုံ၍ ကိုယ်ကိုကိုင်းကာ နို့သီးခေါင်းလေးကို လျှာဖျားထိပ်ဖြင့် တို့ထိကလိပေးရာ နီနီထွန်းမှာ မယိုးမယွဖြစ်ကာ တွန့်လိမ်ကော့ထိုးလျက် လင်းသူခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပွတ်ကာ တခစ်ခစ်နှင့် ရယ်ပါတော့သည်။ “အာ အား ခစ် ခစ် အား အာ ကိုလင်း အာ အ အ ယားတယ် ခစ် ခစ် ခစ် တော်ပါတော့ ခစ်ခစ်” နီနီထွန်းမှာ ယားတာရော ကောင်းတာရောဖြင့် အနေခက်ကာ တွန့်လိမ်လျက် ရမက်စိတ်က တဖြေးဖြေးတက်လာလေသည်။ နီနီထွန်းက မခံနိုင်တော့သဖြင့် လင်းသူခေါင်းကိုဆွဲမသော အခါတွင်မှာတော့ နှုတ်ခမ်းချင်း ပူးကပ်ကာ လင်းသူလက်တဖက်က နီနီထွန်း နို့တဖက်ကို လာရောက်ဖျစ်ညစ်ကာ ဆုပ်နယ်လေတော့သည်။

နီနီထွန်းမှာ မျက်လုံးများမှေးစင်း၍ လင်းသူ၏ ပြုစုမှုကိုခံယူရင်း စောက်ပတ်ထဲမှလည်း တဆစ်ဆစ်ဖြင့် အရေများစိမ့်လာကာ စိုထိုင်းလာလေသည်။ “အင်း အင့် အင်း” လေထဲမျောနေကာ အကောင်းကြီး ကောင်းနေသော နီနီထွန်းတယောက် ရုတ်တရက် နှုတ်ခမ်းချင်း ဖယ်ခွာလိုက်ခံရသောအခါ ဆတ်တငံ့ငံ့နှင့် မကျေမနပ်ဖြစ်သွားလေသည်။ လင်းသူက နှုတ်ခမ်းချင်းခွာရုံမက နို့ကိုင်နေသော လက်များကိုပါဖယ်ပီး သူ့ကို စောင်ပေါ်သို့ ဆင်းစေ၍ အသာတွန်းလှဲလိုက်လေသည်။ စောင်ပေါ်သို့ ပက်လက်လှန်လဲသောအခါမှ ထမိန်ကိုအသာဆွဲကာ ချွတ်လိုက်လေသည်။ ထမိန်ကျွတ်ကာ အောက်ပိုင်းတခုလုံး ဟာလာဟင်းလင်း ဖြစ်သွားချိန်မှာတော့ နီနီထွန်း တကိုယ်လုံးတွင် အင်္ကျီနှင့် ဘော်လီသာရှိပီး အင်္ကျီမှာ ဟောင်းလောင်းပွင့်နေပီး ဘော်လီကချိတ်ဖြုတ်ပီး အပေါ်ပင့်ထားလျက်ရှိလေသည်။ လင်းသူက ပေါင်နှစ်ချောင်းဆွဲဟကာ ပေါင်ကြားခွဆုံတွင်မျက်နှာအပ်ကာ ချစ်ရေကြည်များရွန်းလဲ့စိုထိုင်းလျက်ရှိသော နီနီရဲရဲ စောက်ပတ်လေးအား လျှာဖြင့်ယက်လေတော့သည်။ “အဟင်း…..အ…ရှီး…..ကျွတ်..ကျွတ်..အ..အင့်..” တော်တော်လှမ်းလှမ်းတွင် အိုးစည်သံ လူသံများ ခပ်သဲ့သဲ့ကြားနေရသော်လည်း ကောက်ရိုးပုံဘေးတွင်မူ စောက်ပတ်ယက်သံနှင့် နီနီထွန်း၏ညီးညူ သံလေးများသာ ပီပီပြင်ပြင်ထွက်ပေါ်၍နေလေသည်။

နီနီထွန်းမှာ လင်းသူ ဒါမျိုးလုပ်လိမ့်မည်ဟု အိပ်မက်တောင်မမက်ဖူးပါချေ။ ယခုတော့ဖြင့် လင်းသူ၏ ကောင်းလွန်းလှသော ဖျော်ဖြေမှု အောက်တွင် တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူရှိန်းဖိန်း၍ ဖျင်းခနဲ ဖျင်းခနဲ ကြက်သီးထကာ ရမက်သွေးသားတို့လည်း ဝုန်းခနဲ ထကြွလာလေသည်။ မလုပ်ဖို့ရာ တားမည်ပြုသော်လည်း ရင်တွေခုန်ပြီး ရမက်သွေးတွေ ထကြွလာကာ ဘာစကားကိုမျှ မပြောနိုင်ပါ။ နီနီထွန်း စောက်ပတ် အတွင်းအပြင် တဝိုက်တွင် လှိုက်ခနဲ့ လှိုက်ခနဲ့ တလှုပ်လှုပ်တရွရွဖြစ်ကာ အရင်က စိုထိုင်းထိုင်းဖြစ်နေသော်လည်း ပူနွေးတင်းတောင့်နေသော လျှာ၏အယက်အစုပ်ကြောင့် စောက်ရေများ တစိမ့်စိမ့်ထွက်ကာ စိုရွှဲလာသည်။ လင်းသူက လက်ညိုး လက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးကာ နီနီထွန်းစောက်ပတ်ထဲသို ထဲ့၍ အသွင်းအထုတ်လုပ်ကာ စောက်စိလေးကို ချိုချဉ်စုပ်သလိုစုပ်လေသည်။ “အဟင်း….ဟင်း….အင်း…..ဟင့်…” လင်းသူက စိတ်ကြိုက်စုပ်ပီးသောအခါ လက်ခလယ်တွင် စိုနေသော စောက်ရေတွေဖြင့် နုရွစူပွနေသော ဖင်ဝလေးကို လှည့်ပွတ်ရင်း ဖင်အတွင်းသို့ လက်တစ်ဆစ်ခန့် စွတ်ခနဲ သွင်းထည့်လိုက်ပြီး အသွင်းအနှုတ် လုပ်လိုက်ပြန်သည်။

ဖင်ထဲကို အသွင်းအနှုတ် အလုပ်ခံရသဖြင့် အင့်ခနဲ အင့်ခနဲ ရွရွတက်လာပြီး မနေတတ် မထိုင်တတ် ဖြစ်လာကာ နီနီထွန်း တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ် တုန်နေလေသည်။ ဖင်ထဲကို လက်ခလယ်ဖြင့် အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးရင်း စောက်ပတ်ကွဲကြောင်းတလျှောက်နှင့် အထက်နှုတ်ခမ်းအစပ်ရှိ စောက်စိလေးကို လျှာဖြင့် အပြားလိုက်ယက်လေရာ နီနီထွန်း၏ ဖင်ဆုံကြီးမှာ မြောက်ကြွ ကော့တက်လာပြီး တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေပါတော့သည်။။ အလွန်တရာ မြင့်မားမတ်စောက်သော တောင်ထိပ်မှ အောက်သို့ ပစ်ချခံရသူပမာ ရင်တွေတလှပ်လှပ် ခုန်အောင် ခံစားနေရပါတော့သည်။ စောက်ပတ် တခုလုံးမှာ ရွစိရွစိဖြစ်ကာ ကြာလျှင် နီနီထွန်းတစ်ယောက် အကောင်းလွန်ပြီး အသက်ထွက်သွားမလား အောက်မေ့လာသည်။ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ပဲ အရှက်တွေ မိန်းမ မာန တွေ ခနပစ်ထားလိုက်ကာ… “အင်း..အင်း…ကို…လင်း….လုပ်တော့နော်….နီ မခံနိုင်တော့ဘူး ကွာ….အဟင်း….ဟင်း….ကြာ….ကြာရင် …နီ..သေ…နီ..သေလိမ့်မယ်…အင်း…အင့်..ဟင်း…ဟင်း…” ခနကြာလျှင် နီနီထွန်းတစ်ယောက် လျှာဖြင့်ပင် တစ်ချီ ပြီးပေတော့မည်။

ဖင်ဆုံကြီးကို လင်းသူပါးစပ်နှင့် လွတ်သွားမည်ကို စိုးရိမ်သည့်အလား လေထဲသို့ မြောက်ကြွကော့လျက် ပေါင်တန် နှစ်ချောင်းလုံးရမ်းခါနေကာ အရှက်အကြောက် ကင်းမဲ့စွာ သူမကို လိုးပေးဖို့ အပူတပြင်း တောင်းဆိုနေသော နီနီထွန်းမှာ လိုးရန် အသင့်ဖြစ်နေပီဖြစ်ကြောင်းလင်းသူ သိရှိလေသည်။ လင်းသူက ထလိုက်ပြီး နီနီထွန်းပေါင်နှစ်ချောင်းကို အသာဟကာ ပေါင်ကြားတွင် ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ခါးနှင့်တင်ပါးအစပ်နားလေးကို လက်ဖြင့် ခတ်ဆတ်ဆတ်လေး ရိုက်လိုက်လေသည်။ နူးနပ်ထား၍ပီးလုပီးခင်ဖြစ်နေသော နီနီထွန်းကို မလိုးခင် ပီးသွားမှာ လင်းသူမလိုချင်ပါ။ ထို့ကြောင့် အာရုဏ်ပြောင်းစေရန် ရိုက်လိုက်လေသည်။ “ဖြန်း” “အ …အာ” နီနီထွန်းမှာ အိပ်ကောင်းကာ အိပ်မက်လှလှလေး မက်နေတုန်း လှုပ်နိုးခံလိုက်ရသလို ကသိကအောက်ဖြစ်ကာ လင်းသူကိုပြောမည်အပြုတွင် လင်းသူက သူ၏ မတ်ထောင်နေသော လီးကြီးကို လက်ဖြင့် ကိုင်၍ စောက်ရေတောက်တောက်ယိုကာ စိုရွှမ်းနေသော စောက်ပတ်အဝတွင် တေ့မြှုပ်လိုက်သည်။ ဒစ်တစ်ခုလုံး အဆုံးထိ မြုပ်ဝင်သွားကာ နီနီထွန်း စောက်ပတ် တစ်ခုလုံးဆစ်ခနဲ့ ကျင်တက်ကာ တကိုယ်လုံး ထူပူရှိန်းဖိန်းသွားလေသည်။

လင်းသူက ရှေ့သို့တဖြည်းဖြည်းတွန်းကာ လီးကြီးကို တစ်ရစ်ချင်း နှဲ့နှဲ့သွင်းလေသည်။ “ဗျစ်…ဗျစ်…ဖွတ်…ပြစ်” ရွဲရွဲစိုနေသော အပြာရောင်ခံစားမှုလက္ခဏာဖြစ်သော စောက်ရေများကြောင့် သိပ်ကြပ်ကြပ်တည်းတည်းမဖြစ်ပဲ လီးကြီးက တဝက်နီးပါးထိ ဝင်သွားလေသည်။ ဝင်နေသော လီးတဝက်နီးပါးကို ခပ်ဖြည်းဖြည်းအသွင်းအထုတ်လုပ်ကာ အသာညောင့်ပေးရင်း လီးကြီးတခုလုံးဝင်စေရန် ရှေ့သို့တိုး၍ တိုး၍ညောင့်ပေးနေရာ လီးတဝက်ကျော်ကျော်တွင် အခုအခံတခုရှိနေကြောင်းခံစားမိလေသည်။ ထိုအခုအခံသည် နီနီထွန်း၏ အပျိုမှေးဖြစ်ကြောင်း လင်းသူ သဘောပေါက်လေသည်။ လင်းသူမှာ ပါကင်ဖွင့်ရခြင်းဟူသော အသိကြောင်းပို၍ သွေးကြွလာလေသည်။ cutenews.xyz သူ့လီးကြီးကို ဒစ်ပေါ်လုနီးပါထိ ဆွဲထုတ်ကာ ခပ်ဖြည်းဖြည်း ပြန်သွင်းလေသည်။ ထိုသို့ အချက်၃၀လောက်ညောင့်ပေးလေရာ နီနီထွန်းမှာ နာကျင်ခြင်းမရှိဘဲ လီးဝင်လီးထွက် အရသာကို မျက်လုံးလေးများမှေးစင်းကာ ခံစားနေလေသည်။ သို့သော် လင်းသူက လီးဝင်လီးထွက် ဖြောင့်လာသောအခါ အားကုန်သုံး၍ စိုက်ချလေရာ ဒလဟောထွက်ထားသော စောက်ရေများကြောင့် အခက်အခဲ မရှိပဲ လီးတဆုံးထိ ဝင်သွားလေသည်။ “အမလေး အင့် အု အွတ် အု” တရှိန်ထိုးဝင်လာသောလီးကြီးက အပျိုမှေးကို ထိုးဖောက်မှုနှင့်အတူ စောစောက ကောင်းခဲ့သမျှ ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက် ပျောက်ကာ နာကျင်လှသောကြောင့် အော်မည်ပြုရာ လင်းသူက သူ့ကိုယ်ခန္ဓာနှင့်ဖိထားကာ နှုတ်ခမ်းလေးကိုပါ စုတ်နမ်းလိုက်သောကြောင့် “အု အု “ဟုသာ အသံပြုနိုင်လေတော့သည်။

နီနီထွန်း၏ ရွှဲရွှဲစိုကာ တောက်တောက်ကျနေသော စောက်ရေများကြောင့်ရော လီးကို ခံနိုင်ရည်ရှိသောအမျိုးအစားအဖြစ် ဖွဲ့စည်းတည်ဆောက်ထားသော စောက်ပတ်အတွင်းသား အင်္ဂ ါတွေကြောင့်ပါ ခုနှစ်လက်မကျော်ကျော် ရှိသော လင်းသူလီးကြီးမှာ အဆုံးထိနစ်ဝင်သွားပြီး သားအိမ်ဝတွင် ဖိထောက်မိလျက်သား ဖြစ်သွားသည်။ လီးတချောင်းလုံးကို ညှစ်ပီးဆွဲစုတ်နေသော စောက်ပတ်အတွင်းသားများကပေးသော အရသာကို ခဏဇိမ်ခံပီးနောက် လင်းသူက သူ၏လီးကြီးကို တဝက်ကျော်ကျော်လောက် ဆွဲနှုတ်လိုက်လေသည်။ စီးပိုင်လျက် လီးကြီးက တဝက်ကျော်ကျော် ပြန်ထွက်လာသောအခါ အသာဖြေးဖြေးလေး ပြန်သွင်းလေသည်။ အခက်အခဲ မရှိပဲ လီးကြီးက အဆုံးထိ ပြန်ဝင်သွားလေသည်။ ထိုကဲ့သို့ အသွင်းအထုတ်ကို အချက်နှစ်ဆယ်ခန့်စောင့်ပေးလေရာ နီနီထွန်းမှာ စောစောကလောက် မနာတော့ပဲ လီးဝင်လီးထွက် အရသာကို စတင် ခံစားမိလာလေသည်။ လင်းသူက နီနီထွန်း အနာပျောက်ကာ စကောင်းလာသောအချိန်တွင် စုတ်နမ်းထားသော နှုတ်ခမ်းလေးကိုလွတ်ပေးလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် လီးနှင့်စောက်ပတ် သဟဇာတဖြစ်ပြီး အဝင်အထွက် မှန်လာသောအခါ လင်းသူက ခပ်သွက်သွက်ကလေး အားထဲ့ကာ ဆောင့်ပေးလေတော့သည်။ “ဖွတ်….ပြွတ်…..အ…အမေ့…အင့်….အင့်…ဟင့်…..အင်း…” နီနီထွန်းမှာ တစစနှင့် ကာမအရသာများ တွေ့ကာ သူ၏ဖင်ကြီးကို ကြွပြီး ကော့ကော့ခံလာလေတော့သည်။

လက်နှစ်ဖက်ကလည်း ဟင်းလင်း ပွင့်နေသော သူ၏ နို့များကို အုပ်ကိုင်ကာ ဆုတ်ချေနေလေသည်။ လင်းသူက ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်နေရာမှ ပွဲသိမ်းရန်အတွက် သူ၏လက်နှစ်ဖက်ကို ရှေ့သို့ ထောက်လိုက်ပြီး ခြေထောက်ကို နောက်သို့ အနည်းငယ် စင်းထားလိုက်လေသည်။ နီနီထွန်းကိုလည်း ခြေထောက်နှစ်ချောင်း သူ၏ခါးတွင် ချိတ်ထားခိုင်းလေသည်။ လီးက ပင့်ထိုးပုံစံမျိုး မဟုတ်တော့ပဲ မြေစိုက်ထိုးပုံစံမျိုး ဖြစ်သွားပြီး စောက်စိကိုပါ မကြာမကြာ ပွတ်ဆွဲချိတ်သွားသလို ဖြစ်လေတော့သည်။ လင်းသူက ပွဲသိမ်းရန် အသက်ကို တဝကြီးရှူ လိုက်ကာ အားကုန် ကျုံးပြီး ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။ “ဖွတ်……ဘွပ်…အင့်…အင့်…အမေ့…အင်း…အမလေး……ရှီး…ကျွတ်…အား…အမေ့…အား…ကျွတ်…” စောက်ပတ်တခုလုံး အားရကျေနပ်စရာ ကောင်းလှစွာ အီဆိမ့်ရှိန်းဖိန်းနေကာ နာကျင်မှုဆိုတာ မြူ မှုန်တမှုန်မျှမရှိ ဟာတာတာဖြင့် မွတ်သိပ် တောင့်တခဲ့သမျှတို့သည် ယခုအခါ ပြည့်စုံလွန်းမက ပြည့်စုံကာ အကောင်းကြီးကောင်းနေလေသည်။ မကြာမီ နီနီထွန်းစောက်ပတ်တခုလုံး ယားတက်လာကာ လင်းသူလီးကြီးတခုလုံးကို ဖျစ်ညစ်စုတ်ယူ ညှပ်ဆွဲလိုက်သည့်အခါမှာတော့ လင်းသူ၏လီးတခုလုံးသည်လည်း ကျင်ခနဲ့ ကျင်ခနဲ့ဖြစ်ကာ သုတ်ရေနွေးနွေးများကို တရှိန်ထိုး နီနီထွန်း၏ သားအိမ်ထဲရောက်သည်အထိ ပန်းထုတ်မိလေတော့သည်။ သုတ်ရေများ အရှိန်နှင့် ပန်းဝင်လာသည့်အခါ နီနီထွန်းမှာ တလောကလုံးကို မေ့မျောသွားသည်အထိ အကောင်းကြီး ကောင်းကာ အချီကြီး ပီးသွားလေတော့သည်..ပြီး။